Płynący Obłok
Bandera | |
---|---|
Port macierzysty | |
Armator |
Tadeusz Wrzos |
Dane podstawowe | |
Materiał | |
Historia | |
Data budowy | |
Dane techniczne | |
Liczebność załogi |
9 |
Długość całkowita (L) |
16,5 m |
Długość kadłuba |
11,85 m |
Szerokość (B) |
3,98 m |
Zanurzenie (D) |
1,55 m |
Ożaglowanie | |
Typ ożaglowania | |
Liczba żagli |
9 |
Powierzchnia ożaglowania |
138 m² |
Liczba masztów |
2 |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
Volvo MD21A |
Moc silnika |
70 KM |
Płynący Obłok – jeden z dwóch największych żaglowców na polskich wodach śródlądowych[1]. Jest dwumasztowym żaglowcem otaklowanym jako szkuner gaflowy urejony. Został zaprojektowany przez Adama Glegołę, tak samo jak dużo starsza brygantyna Biegnąca po falach, zbudowany natomiast został przez Andrzeja Obla.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
- armator: Tadeusz Wrzos
- rok budowy: 2005
- konstruktor: Adam Glegoła
- budowniczy: Andrzej Obel
- długość. 11,85 m, z bukszprytem 16,5
- szerokość 3,98 m
- powierzchnia ożaglowania - maksymalnie do 138 m²
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
-
Płynący Obłok na regatach Oldtimerów w Rynie w 2009 roku
-
Płynący Obłok – oświetlenie podsalingowe przy polu biwakowym naprzeciwko Wierzby