Piec martenowski
Piec martenowski, piec Siemensa-Martina (potocznie: marten, w gwarze śląskiej: martin) – hutniczy wannowy piec płomieniowy z odzyskiwaniem ciepła spalin. Opalany jest gazem czadnicowym otrzymywanym najczęściej przez zgazowanie w czadnicy węgla kamiennego. Odzyskiwanie ciepła (nagrzewanie powietrza i gazu) polega na okresowej zmianie kierunku wlotu do pieca martenowskiego powietrza i gazu oraz uchodzenia spalin, uzyskiwanej przez odpowiednie ustawienie zaworów rozrządczych.
Używany do wytapiania stali z surówki odlewniczej i złomu stalowego. Otrzymywana w piecu martenowskim stal jest lepsza od otrzymywanej w konwertorach, gdyż zawiera mniej fosforu i siarki.
Nazwa pieca martenowskiego pochodzi od nazwiska francuskiego metalurga Pierre-Émila Martina, który w 1864 roku opracował proces wytapiania stali w piecu regeneratorowym.