Piotr Nowakowski (strzelec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Nowakowski
Data urodzenia

27 grudnia 1953

Informacje klubowe
Klub

Wawel Kraków

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
srebro Berno/Thun 1974 Skeet, druż.
srebro Monachium 1975 Skeet, druż.
Mistrzostwa Europy
brąz Brno 1976 Skeet, druż.

Piotr Nowakowski (ur. 27 grudnia 1953[1]) – polski strzelec specjalizujący się w skeecie, medalista mistrzostw świata.

Zawodnik klubu WKS „Wawel” Kraków[2], jego trenerem był Wiktor Szamrej[1]. Jest dwukrotnym drużynowym medalistą mistrzostw świata. Pierwsze srebro zdobył na mistrzostwach świata w 1974 roku (wraz z Wiesławem Gawlikowskim, Jerzym Trzaskowskim i Hubertem Pawłowskim). Rok później ponownie został wicemistrzem (skład drużyny niemal taki sam – zamiast Pawłowskiego w ekipie znalazł się Andrzej Socharski)[3]. W 1976 roku wywalczył brąz w drużynie na mistrzostwach Europy (wraz z Gawlikowskim, Socharskim i Włodzimierzem Dankiem)[4].

W 1984 roku wystąpił w zawodach Przyjaźń-84, zajmując miejsce 14-15[5]. W 1986 roku uplasował się na drugim miejscu w Pucharze Świata w Suhl[2]. W tym samym roku był także czwarty na mistrzostwach Europy i szósty na mistrzostwach świata[1]. W 1988 roku był rekordzistą Polski i jednym z zawodników, którzy byli objęci przygotowaniami do startu w igrzyskach olimpijskich. Ostatecznie jednak żaden z polskich zawodników strzelających z broni śrutowej nie dostał się na igrzyska (mimo wywalczonych przez Polskę dwóch miejsc na te zawody)[2].

W 1987 został mistrzem Polski w skeecie[1].

W 1999 otrzymał tytuł honorowego członka Wawelu Kraków[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Games of the XXIVth Olympiad. Seoul 1988. Polish Olympic Team wyd. Interpress, b.m i d. w., s. 69
  2. a b c Historia sekcji strzeleckiej. wkswawel.pl. [dostęp 2020-04-25]. (pol.).
  3. ISSF World Championships 1897–2005 Medallists. issf-shooting.org. [dostęp 2020-04-25]. (ang.).
  4. Zestawienie medali i medalistów igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata, mistrzostw Europy w strzelectwie sportowym. pzss.org.pl. [dostęp 2020-04-25]. (pol.).
  5. Na olimpijskim szlaku 1984. Sarajewo, Los Angeles, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1987, s. 219
  6. Skromny epilog. dziennikpolski24.pl. [dostęp 2020-06-18]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]