Pirogost

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pirogost lub Piragast (gr. Πειράγαστος Peiragastos) – wódz słowiańskiego plemienia Sklawinów z końca VI wieku. Znany z relacji Teofilakta Symokatty.

W 597 roku Piotr, brat cesarza bizantyjskiego Maurycjusza, w odwecie za wcześniejsze wyprawy łupieżcze wyruszył wraz z wojskiem przeciwko stacjonującym po północnej stronie Dunaju Sklawinom. Słowianie zostali rozbici, a w walce poniósł śmierć ich wódz imieniem Pirogost[1][2], tytułowany przez Teofilakta fylarchą lub taksjarchą[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Constantin Scorpan, Limes Scythiae. Topographical and stratigraphical research on the late Roman fortifications on the Lower Danube, Oxford 1980, s. 128.
  2. Dan Gh. Teodor, Romanitatea carpato-dunăreană și Bizanțul în veacurile V-XI e.n., Iaşi 1981, s. 21.
  3. Lech A. Tyszkiewicz, Słowianie w historiografii wczesnego średniowiecza od połowy VI do połowy VII wieku, Wrocław 1991, s. 73.