Pochylnie dla niepełnosprawnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pochylnia w Sejmie
Pochylnia dla niepełnosprawnych

Pochylnia dla niepełnosprawnych – element budynku, część drogi komunikacyjnej, która umożliwia osobie niepełnosprawnej poruszającej się na wózku inwalidzkim samodzielny wjazd do środka.

Wytyczne prawa budowlanego[edytuj | edytuj kod]

  • powierzchnia posadzki powinna być wykonana z antypoślizgowego materiału
  • minimalna szerokość pochylni wynosi 120 cm, natomiast maksymalna długość jednego biegu nie powinna przekraczać 900 cm. Odcinki dłuższe powinny być podzielone na krótsze odcinki przy zastosowaniu spoczników o długości co najmniej 1,4 m
  • długość poziomej płaszczyzny ruchu na początku oraz na końcu pochylni powinna wynosić co najmniej 1,5 m
  • poręcze na wysokości 75 cm i 90 cm powinny być przedłużone na końcach pochylni o minimum 30 cm

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.