Polski Związek Strzelectwa Sportowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polski Związek Strzelectwa Sportowego
Ilustracja
Prezydium zjazdu Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego w Warszawie, pierwszy od lewej płk Stanisław Wecki (1936)
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

23 kwietnia 1933

Status

stowarzyszenie

Zasięg

Polska

Prezes Zarządu

Andrzej Kijowski

brak współrzędnych
Strona internetowa

Polski Związek Strzelectwa Sportowego (PZSS) – polska organizacja zrzeszająca zawodników, trenerów i działaczy polskiego strzelectwa sportowego, powstała w 1933 roku z siedzibą w Warszawie. Polski Związek Strzelectwa Sportowego jest członkiem Międzynarodowej Federacji Strzelectwa Sportowego (ISSF).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki strzelectwa sportowego w Polsce przypadają na wczesne lata trzydzieste, kiedy to odbyły się pierwsze mistrzostwa Polski w strzelectwie. 8 maja 1932 roku powstała Naczelna Rada Strzelectwa Sportowego w Polsce. Decyzja w sprawie utworzenia Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego zapadła na plenarnym posiedzeniu Naczelnej Rady Strzelectwa w dniu 5 marca 1933 roku. Nadzwyczajne walne zjazdy PZBM i PZBWiD, obradujące jednocześnie w dniu 23 kwietnia 1933 roku, uchwaliły rozwiązanie wymienionych wyżej związków, polecając przekazanie całego majątku nowej organizacji. Wobec powyższego tego samego dnia odbył się zjazd organizacyjny Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego. Zjazd wybrał Zarząd Główny na czele z prezesem pułkownikiem dypl. Stanisławem Weckim[1].

Struktura organizacji[edytuj | edytuj kod]

Władzami związku są:

  1. Walne zgromadzenie,
  2. Zarząd,
  3. Kolegium sędziów,
  4. Komisja metodyczno-szkoleniowa,
  5. Komisje inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia PZSS. Polski Związek Strzelectwa Sportowego. [dostęp 2019-01-14]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]