Pons Probi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lokalizacja mostu na mapie starożytnego Rzymu

Pons Probi (z łac. Most Probusa) – niezachowany do czasów współczesnych starożytny most na Tybrze w Rzymie, łączący Janikulum z Awentynem.

Usytuowany przy północno-zachodnim zboczu Awentynu most został zbudowany pod koniec III wieku, za panowania cesarza Probusa (276–282)[1]. Zerwany przez wody powodziowe w 374 roku, został odbudowany w następnej dekadzie przez cesarzy Teodozjusza I Wielkiego i Walentyniana II[2]. Odbudowa ciągnęła się przez kilka lat i nie ma całkowitej pewności, czy nową przeprawę posadowiono na fundamentach starej, czy też wzniesiono obok całkiem nowy most[1][2]. Odbudowaną przeprawę źródła średniowieczne określają nazwą Pons Marmoreus Theodosii lub Pons Theodosii in Riparmea[1].

W XI wieku most został zerwany przez powódź. Jego ruiny rozebrano w 1484 roku z rozkazu papieża Sykstusa IV[1]. Pozostały jedynie resztki fundamentów, zniszczone całkowicie w latach 1877–1878[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 298-299. ISBN 0-8018-4300-6.
  2. a b Rabun Taylor: Public Needs and Private Pleasures: Water Distribution, the Tiber River and the Urban Development of Ancient Rome. Roma: «L’Erma» di Bretschneider, 2000, s. 220. ISBN 88-8265-100-2.