Prawo Puekerta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prawo Peukerta – sformułowane w 1897 roku[1] przez niemieckiego naukowca Wilhelma Peukerta prawo określające w przybliżeniu zmianę pojemności akumulatorów ołowiowo-kwasowych przy różnych poziomach rozładowania. Zgodnie z tym prawem, wraz ze wzrostem szybkości rozładowania zmniejsza się dostępna pojemność akumulatora.

Wzór[edytuj | edytuj kod]

Peukert wyraził tę zależność poniższym wzorem[2]:

gdzie:

– pojemność akumulatora przy natężeniu rozładowania równym 1 A, wartość ta jest wyrażana w amperogodzinach;

t – czas rozładowania akumulatora, wartość ta wyrażana jest w godzinach;

I – prąd rozładowania, wartość ta wyrażana jest w amperach;

k – stała Peukerta, bezwymiarowa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Properties due to electrochemical reactions, [w:] Christian Glaize, Sylvie Genies, Lead-Nickel Electrochemical Batteries, 28 marca 2012, ISBN 978-1-118-56282-6 [dostęp 2012-03-28] (ang.).
  2. BatteryStuff Tools | Peukert’s Law – A Nerd’s Attempt to Explain Battery Capacity [online], www.batterystuff.com [dostęp 2020-03-14].