Przewód najądrza
Przewód najądrza (łac. ductus epidydidymidis) - silnie pokręcony przewód tworzący płaciki najądrza, zstępujący ku dołowi do końca ogona najądrza, następnie ostro się zaginający i wstępujący ku górze jako nasieniowód. Długość przewodu po rozprostowaniu jego skrętów wynosi około 6 m, natomiast szerokość przy silnym wypełnieniu 0,4 - 0,6 mm. Światło przewodu wypełniają plemniki, które tu dojrzewają i pozostają do czasu wytrysku[1].
Przewód od środka wyściełany jest nabłonkiem wielorzędowym walcowatym, wyposażonym w nieruchome włoski (stereocilia)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janina Sokołowska -Pituchowa (red.): Anatomia człowieka : podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 381. ISBN 83-200-2832-9.
- ↑ Andrzej Myśliwski: Podstawy cytofizjologii i histofizjologii. Gdańsk: AMG, 2003, s. 200.