Przyczynienie się do powstałej szkody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przyczynienie się do powstałej szkody – instytucja prawa cywilnego, uregulowana w art. 362 kodeksu cywilnego[1]. Przyczynieniem się jest każde zachowanie poszkodowanego, pozostające w normalnym związku przyczynowym ze szkodą, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba[2]. Przyczynienie się może mieć formę zachowania poszkodowanego, które wpływa na powstanie szkody lub zachowania poszkodowanego, które doprowadza do zwiększenia już powstałej szkody[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brzmienie art. 362 kc: "Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron." - Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360)
  2. Urszula Borowiecka: Zakres przyczynienia się poszkodowanego do powstania lub zwiększenia szkody na tle aktualnej linii orzecznictwa sądów powszechnych. rf.gov.pl / Monitor Ubezpieczeniowy nr 52, marzec 2013. [dostęp 2015-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-23)].
  3. szerzej: K. Zagrobelny, w: Kodeks cywilny. Komentarz.(red.) E. Gniewek, P. Machnikowski, C.H. Beck, Warszawa 2014, s. 645.