Przywództwo personalistyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przywództwo personalistyczne – termin, który do analizy przywództwa wprowadził polski naukowiec Bronisław Bombała w 1999 roku. Koncepcja przywództwa personalistycznego w warstwie ontologiczno-aksjologicznej opiera się na filozofii personalistycznej, a w warstwie epistemologiczno-metodologicznej na metodzie fenomenologicznej. W myśl tej koncepcji każdy interesariusz organizacji powinien być traktowany podmiotowo. Istotą pracy menedżera (eidos) jest odsłanianie horyzontów, czyli przyszłych stanów organizacji i dróg do nich prowadzących, tzn. potencjalnych działań. Menedżer powinien tworzyć warunki sprzyjające aktywności i zaangażowaniu wszystkich członków organizacji. Koncepcja przywództwa personalistycznego w wymiarze praktycznym opiera się na fenomenologii Maxa Schelera. Za podstawową zasadę przyjmuje „moralny wzlot”, tj. zakłada, że „doskonalenie organizacji” rozpoczyna się od siebie samego. W rezultacie dochodzi się do stanu „przywództwa personalistycznego”. Ma ono miejsce wtedy, gdy menedżerowie i pracownicy wchodzą we wzajemne związki, które wynoszą ich na wyższy poziom moralności. Ważne jest, iż z gruntu moralny charakter takiej relacji polega na podniesieniu na wyższy poziom zachowań tak menedżera, jak i tych, którzy z nim współdziałają.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • B. Bombała, Fenomenologia przywództwa: być kimś – czynić coś, „Prakseologia” 2011, nr 151.
  • B. Bombała, Personalistyczna filozofia zarządzania jako odpowiedzialność pozytywna, „Prakseologia” 2002, nr 142.
  • Bronisław Bombała, Fenomenologia zarządzania. Przywództwo, Warszawa: Difin, 2010, ISBN 978-83-7641-324-2, OCLC 750751909.
  • B. Bombała, Phenomenology of Management – Didactic Aspects, „Management and Business Administration.Central Europe” (MBA.CE) 2012, nr 3.
  • B. Bombała, The Autocreation of a Manager in the Process of Transformational Leadership, in. Life – Truth in its Varius Perspectives ... (Analecta Husserliana LXXVI), ed. Anna-Teresa Tymieniecka, Kluwer Academic Publishers, Dordrecht 2002.
  • B. Bombała, Personalistyczna wizja organizowania jako alternatywa technopolu, Poznań: Wydawnictwo FNCE, 2020, ISBN 978-83-66264-94-6.