Pueblo Bonito
Pueblo Bonito (hiszp. „Piękne Miasto”[1]) – ruiny osiedla położone w południowo-zachodniej części hrabstwa San Juan w amerykańskim stanie Nowy Meksyk. Część Historycznego Parku Narodowego Kultury Chaco[1].
Osiedle położone jest w północnej części kanionu Chaco, u podnóża 30-metrowego klifu[2]. W 1941 roku część klifu oderwała się, niszcząc północno-wschodnią część stanowiska[1][2]. Pueblo Bonito funkcjonowało w okresie między 850 a 1150 rokiem[3] i w okresie swojego istnienia przechodziło wielokrotne przebudowy[2][3]. Zbudowane na półkolistym planie, zajmowało obszar o powierzchni 1,2 hektara. Składało się z od 650 do 800 komnat i 38 okrągłych kiw, z których największa miała średnicę 20 metrów[3]. Komnaty miały rozmiary od 8,1 do 13,5 m²[2]. Pomieszczenia i mury Pueblo Bonito wykonano z obrobionych kamieni łączonych glinianą zaprawą, zaś do konstrukcji dachów używano importowanego drewna. Do wnętrza budynków wchodzono drabiną przez otwór w dachu[3]. W okresie największego rozkwitu osada liczyła około 1200 mieszkańców[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Robert Julyan: The Place Names of New Mexico. Albuquerque: University of New Mexico Press, 1998, s. 277. ISBN 978-08263-1689-9.
- ↑ a b c d William N. Morgan: Ancient Architecture of the Southwest. Austin: University of Texas Press, 1994, s. 43-45. ISBN 0-292-75159-1.
- ↑ a b c d e Wielka Historia Świata. T. 3. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 741. ISBN 83-85719-84-9.