Punkt poboru energii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Punkt poboru energii (PPE) – punkt pomiarowy w instalacji lub sieci, dla którego dokonuje się rozliczeń oraz dla którego może nastąpić zmiana sprzedawcy[1].

Jest to punkt w sieci elektroenergetycznej lub adres odbiorcy, w którym produkty energetyczne (energia, usługi dystrybucji, moc itp.) są mierzone przez urządzenia umożliwiające rejestrację danych pomiarowych[2]. Jeśli pod jednym adresem znajduje się więcej niż jedno urządzenie pomiarowe to każde z nich jest osobnym punktem poboru.

Każdy PPE ma numer identyfikacyjny nadany przez OSD i numer ten może być podawany na fakturze za usługi kompleksowe (dystrybucja i sprzedaż energii) lub fakturze za usługi dystrybucji. Z punktem poboru energii jednoznacznie skojarzony jest układ pomiarowo-rozliczeniowy, którego głównym elementem jest licznik energii elektrycznej. Układ pomiarowo-rozliczeniowy ma własny numer identyfikacyjny, którego nie należy mylić z numer identyfikacyjnym PPE. Podobnie licznik ma numer identyfikacyjny będący jego numerem fabrycznym.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1385).
  2. REGULAMIN WYKONYWANIA UMÓW KOMPLEKSOWYCH PGE Obrót S.A. obowiązujący od dnia 11 marca 2011 r. z późniejszymi zmianami.