Régis Rothenbühler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Régis Rothenbühler
Data urodzenia

11 października 1970

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1993 Neuchâtel Xamax 88 (3)
1993 Servette FC 12 (1)
1994–1999 Neuchâtel Xamax 167 (2)
1999–2002 AC Lugano 58 (2)
2002 FC Chiasso 12 (0)
2003 FC Luzern 6 (0)
2003–2004 Malcantone Agno 26 (0)
2004 GC Biaschesi ? (?)
2005–2006 FC Fribourg 19 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2000  Szwajcaria 19 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Régis Rothenbühler (ur. 11 października 1970) – szwajcarski piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy lub pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodniczą Rothenbühler rozpoczął w klubie Neuchâtel Xamax. W sezonie 1988/1989 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze szwajcarskiej. W pierwszym składzie tego klubu zaczął grywać w sezonie 1990/1991, ale latem 1993 roku odszedł do drużyny Servette FC. Zespół ten w sezonie 1993/1994 wywalczył mistrzostwo Szwajcarii, jednak jeszcze w trakcie jego trwania Régis powrócił do Neuchâtel. Tam spędził 5,5 roku, ale nie osiągnął żadnych znaczących sukcesów. W 1999 roku przeszedł do AC Lugano. Tam występował przez pełne trzy sezony, aż w 2002 roku został piłkarzem trzecioligowego FC Chiasso, który na koniec sezonu wywalczył awans do drugiej ligi. Zimą 2003 Rothenbühler zmienił jednak barwy klubowe i przez pół roku występował w FC Luzern. Latem zaczął grać w drugoligowym Malcantone Agno, a już w 2004 roku był piłkarzem GC Biaschesi. Od początku 2005 do lata 2006 roku występował w FC Fribourg i w jego barwach zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Szwajcarii Rothenbühler zadebiutował 25 marca 1992 roku w przegranym 1:2 towarzyskim meczu z Irlandią. W 1996 roku został powołany przez selekcjonera Artura Jorge do kadry na ten turniej. Tam był rezerwowym i nie wystąpił w żadnym ze spotkań Helwetów. Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrał w listopadzie 2000 przeciwko Tunezji (1:1), a łącznie rozegrał w niej 19 spotkań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]