Równoważnik strofy
Równoważnik strofy – pojedynczy wers, pełniący w kompozycji utworu wierszowanego taką samą funkcję jak strofa[1].
Z definicji strofy wynika, że jest ona zespołem co najmniej dwóch wersów. Niekiedy jednak w utworach literackich można spotkać pojedyncze linijki, wyodrębnione graficznie, składniowo i semantycznie, które odgrywają w ramach struktury wiersza analogiczną rolę jak strofy. W szczególności status równoważnika strofy ma ostatni wers szeregu tercynowego, zawierający puentę utworu[1].
- Miały być struny przeczuć potrącone,
- I w rozstrzygnięciu krwawego dramatu,
- Poza tryumfem piekieł nieskażone
- Wschodzące słońce miało wskazać światu —
- W długim szeregu zatraceń i zniszczeń,
- Od legendowych rajów Eufratu —
- Drogę — wśród ciągłych bojów i oczyszczeń —
- Do tej anielskiej ojczyzny wszech ludów,
- Co, wolna w chwili osiągniętych ziszczeń,
- Spłynie z rozbitej dziś kolebki cudów.
- (Adam Asnyk, Sen grobów)