Radomiak Radom (zapasy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Radomiak Radom – sekcja zapasów powołana została w 1948 roku z inicjatywy trenera Władysława Miazia (nota bene jako zapaśnicza i podnoszenia ciężarów). Początkowo trenowało w niej 38 zawodników, wśród których wielu stanowiło reprezentację Radomiaka w rozgrywkach okręgu warszawskiego[1][2].

W 1949 roku zarząd Polskiego Związku Atletycznego powierzył szkoleniowcowi zorganizowanie w Radomiu mistrzostw Polski w zapasach i podnoszenia ciężarów (będące jednocześnie eliminacjami do mistrzostw Europy w Pradze)[1]. Andrzej Rejmont i Alfred Planeta uczestniczyli w obozie kondycyjnym dla reprezentacji Polski przed meczem z Czechosłowacją[1].

W latach 50. i 60. XX wieku zapaśnicy Radomiaka występowali w II lidze (zaplecze ekstraklasy)[1][3]. W latach 1950-1954 zawodnikiem radomskiej drużyny był m.in. Jan Żurawski[4]. W 1966 roku szkoleniowca Miazię zastąpił Michał Kosna. Za jego czasów brązowy medal mistrzostw Polski wywalczyło 2 zawodników: Stanisław Krzesiński i Andrzej Magiera[1][3]. W 1977 roku zapaśnicy Radomiaka pokonali reprezentację Stanów Zjednoczonych w hali RZO "Radoskór". W latach 80. i 90. trenerem sekcji był Jerzy Korczak. W grudniu 1995 roku sekcja zawiesiła działalność. Na jej bazie powstało Radomskie Towarzystwo Zapaśnicze[3].

Główną bazą treningową była Hala RZO „Radoskór”[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sławomir Monik, Lech Mosiołek: RKS Radomiak Radom 1910 - 2010. Radom: Stowarzyszenie "Tylko Radomiak", 2010. ISBN 978-83-929254-0-8.