Rafał Grotowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafał Grotowski
Data i miejsce urodzenia

18 września 1973
Gniezno

Wzrost

176 cm

Informacje klubowe
Klub

KS Pocztowiec Poznań

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–2002  Polska 191 (83)

Rafał Grotowski (ur. 18 września 1973 w Gnieźnie) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk, wielokrotny mistrz Polski.

Syn Henryka (hokeisty, olimpijczyka z Monachium 1972) i Grażyny z Kabacińskich, uzyskał przygotowanie zawodowe jako technik elektromonter. Od 1991 zawodnik Pocztowca Poznań; w barwach tego klubu zdobył trzy tytuły mistrza Polski na boiskach otwartych (1991, 1995, 1998), pięć tytułów mistrza Polski w hali (1994, 1995, 1996, 1998, 1999), brązowe medale klubowego Pucharu Europy Mistrzów Krajowych na otwartych boiskach (1999) i w hali (1998), medal srebrny halowego Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (2001). Jako najskuteczniejszy strzelec ligi polskiej został uhonorowany "Złotą laską" w 1995 i 2001.

W latach 1991-2002 wystąpił w 191 meczach reprezentacji narodowej. Gra w ataku, wyróżniając się techniką i skutecznością - strzelił 83 bramki. Uczestniczył w wielkich imprezach hokejowych - mistrzostwach Europy (1995, 1999), mistrzostwach świata (1998, 2002), igrzyskach olimpijskich (Sydney 2000, 12. miejsce). Strzelił dwie bramki w turnieju olimpijskim. Od 2009 jest trenerem i zawodnikiem drużyny seniorów z sekcji hokejowej Stelli Gniezno. Laureat nagrody Człowiek Roku Mediów Lokalnych 2011[1].

Żonaty (Beata z domu Sporna), ma córkę Agatę i syna Adama.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Człowiek Roku 2011. [dostęp 2016-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]