Reduplikacja
Reduplikacja (łac. reduplicatio „podwojenie”) – powtórzenie całego wyrazu bądź jego części[1]. W językach pełni funkcję fleksyjną bądź słowotwórczą, jest również środkiem stylistycznym[2].
Typy reduplikacji[edytuj | edytuj kod]
- zupełna, wymagająca powtórzenia całego rdzenia, np. barbarzyńca[1];
- prefiksalna, gdzie podwojeniu ulega początkowa część rdzenia, np. (łac.) didici;
- sufiksalna, gdzie przyrostkowo powtarza się część rdzenia[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Polański 1999 ↓, s. 483.
- ↑ Reduplikacja [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2011-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-15].
- ↑ Reduplikacja [online], gutenberg.czyz.org [dostęp 2011-11-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.