Regelinda
Regelinda (ur. zapewne 989, zm. 21 marca około 1030) - polska księżniczka z dynastii Piastów, córka Bolesława I Chrobrego, margrabina miśnieńska.
Była jedną z trzech córek Bolesława I Chrobrego i jego trzeciej żony Emnildy; jej rodzonymi braćmi byli król Polski Mieszko II i książę Otton, a rodzonymi siostrami nieznana z imienia ksieni i nieznana z imienia żona księcia ruskiego Świętopełka I. Regelinda była przyrodnią siostrą Bezpryma i Matyldy.
W 1002 lub 1003 roku została wydana za mąż za Hermana, syna miśnieńskiego margrabiego Ekkeharda I. W 1009 roku mąż Regelindy został margrabią Miśni.
Data śmierci Regelindy nie jest znana. Wiadomo tylko tyle, że zmarła po 1014 roku; przypuszcza się, że jednak nie wcześniej niż około 1030 roku. Nie zachowały się żadne informacje na temat jej ewentualnego potomstwa.
Regelinda jest najbardziej znana z naturalnej wielkości posągu z katedry naumburskiej, przedstawiającego (niem.) Die lächelinde Polin (pol.) śmiejącą się Polkę. Pojawiły się również głosy kwestionujące tę identyfikację, jednakże tradycyjna teza jest nadal aktualna. Dzieło to wykonane około 1240 r. jest przypisywane anonimowemu rzeźbiarzowi Mistrzowi Naumburskiemu. Należy do najbardziej znanych poloników w europejskiej sztuce gotyckiej.
Bibliografia
- Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
- Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław-Warszawa 1992.