René Eespere
 René Eespere (2013) | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 grudnia 1953 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo |
ERP |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
René Eespere (ur. 14 grudnia 1953 w Tallinnie) – estoński kompozytor i pedagog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1977 ukończył Estońską Akademię Muzyki w Tallinnie, w klasie kompozycji Anatoliego Garšneka. W latach 1977–1979 ukończył studia podyplomowe w Moskiewskim Konserwatorium pod kierunkiem Arama Chaczaturiana i Aleksieja Nikołajewa. Od 1979 wykłada kompozycję i teorię muzyki w Estońskiej Akademii Muzyki, od 2002 jako profesor[1][2].
W latach 70. popularność przyniosły mu krótkie formy baletowe Inimene ja öö (A Man and a Night) (1976), Fuuriad (The Furies) (1977) i Kodalased (Ancient Dwellers) (1978), wystawione w teatrze Vanemuine w Tartu[1]. Od lat 80. komponuje symfoniczne utwory wokalno-instrumentalne z przesłaniem etycznym, patriotycznym i egzystencjalnym, takie jak oratoria Passiones (1980/2000), Müsteerium (Mystery) (1981) i Mediterium (1982/1985), poemat chóralny Lehekülg Sakalamaa kroonikast (History of Sakala County) (1983) oraz kantaty Glorificatio (1990) i Mater rosae (2003). Pisze także pieśni patriotyczne oraz piosenki dla dzieci[1][2].
W swoich utworach kameralnych inspirowanych początkowo barokiem, w latach 90. zaczął skupiać się na barwie brzmienia, m.in. w takich utworach jak Trivium na flet, skrzypce i gitarę (1991), Significatio na skrzypce, gitarę i wiolonczelę (1999), Sculpture's Morning na skrzypce, wibrafon i gitarę (2001) i Ambitus na sześć instrumentów (2002)[1].
Skomponował siedem koncertów, w tym Concerto ritornello na dwoje skrzypiec (1982/1993), koncert skrzypcowy (1983/1991), dwa koncerty fletowe (1995/1998, 2003), koncert na altówkę (1996/1998), koncert wiolonczelowy Concertatus celatus (2004) i koncert klarnetowy In dies (2005). Napisał też operę Gurmaanid (Gourmets) (2002/2005), będącą groteskową alegorią na temat komercjalizacji sztuki[1].
Charakterystyczne dla jego twórczości są stylistyczne echa baroku, rocka i estońskiej muzyki ludowej, które kompozytor ujmuje w minimalistyczną repetytywną strukturę rytmiczną, nadając im równocześnie kameralną fakturę[1][2]. We wczesnych jego dziełach dominowało podejście tonalne lub modalne, technika ostinato i wariantowe motywy muzyczne tworzone w prostych zestawach. W późniejszych pracach przeważały swobodne kontrasty tonalne i linearyzm chromatyczny melodyki[1].
Od 1978 jest członkiem Stowarzyszenia Estońskich Kompozytorów, był dwukrotnie wybierany do jego zarządu[2].
W 2001 został odznaczonym estońskim Orderem Gwiazdy Białej IV Klasy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h René Eespere. [w:] Estonian Music Information Centre [on-line]. listopad 2011. [dostęp 2018-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)]. (ang. • est.).
- ↑ a b c d René Eespere composer. [w:] Estonian Record Productions [on-line]. [dostęp 2018-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-09)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- René Eespere w bazie AllMusic (ang.)
- Rene Eespere w bazie Discogs.com (ang.)
- René Eespere – official website. [w:] René Eespere [on-line]. [dostęp 2018-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-20)]. (ang. • est.).
- René Eespere w Estonian Music Information Centre