Retranslokacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Retranslokacja – wycofanie składników odżywczych z liści przed ich starzeniem. Ze starzejących się liści drzew podczas starzenia wycofane zostają związki azotu, fosforu i potasu oraz węglowodany. Wycofanie składników odżywczych następuje przed zrzuceniem liści. W starzejących się liściach Pinus sylvestris stwierdzono spadek zawartości tych pierwiastków o 62-93%[1]. Wycofane składniki zużywane są do budowy nowych tkanek rośliny[2]. Efektywność retranslokacji jest większa na glebach żyznych przy szybkim pobieraniu związków mineralnych i szybkim wzroście. Proces zachodzi powszechnie u drzew. Wcześniej uważano, że proces jest dostosowaniem do ubogiego w składniki mineralne siedliska[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

reutylizacja

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. HS. Helmisaari. Nutrient retranslocation within the foliage of Pinus sylvestris.. „Tree Physiol”. 10 (1), s. 45-58, Jan 1992. PMID: 14969874. 
  2. DN. Fife, EK. Nambiar, E. Saur. Retranslocation of foliar nutrients in evergreen tree species planted in a Mediterranean environment.. „Tree Physiol”. 28 (2), s. 187-96, Feb 2008. PMID: 18055429. 
  3. EK. Sadanandan Nambiar, DN. Fife. Nutrient retranslocation in temperate conifers.. „Tree Physiol”. 9 (1_2), s. 185-207, 1991. PMID: 14972864.