Robert Świerzbiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Świerzbiński
Pseudonim

Shy

Data urodzenia

1982

Obywatelstwo

Polska

Kategoria wagowa

średnia

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

29

Zwycięstwa

20 (KO 3)

Porażki

7

Remisy

2

  1. Bilans walk aktualny na 25.05.2018.

Robert Świerzbiński (ur. w 1982) − polski bokser kategorii średniej.

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

W 1997 doszedł do półfinału turnieju Gazety Pomorskiej, rywalizując w kategorii do 63, 5 kg. W 1/2 pokonał go reprezentant Francji Jean-Phillipe Dion[1]. W tym samym roku był również ćwierćfinalistą juniorskich mistrzostw Polski. Świerzbiński przegrał ćwierćfinałowy pojedynek z Piotrem Rydzewskim[2]. W 1999 został mistrzem Polski do lat 20, rywalizując w kategorii do 71 kg. W finale pokonał 5:0 Przemysława Pęczyńskiego[3]. W 2003 był uczestnikiem 74. edycji mistrzostw Polski. Doszedł do półfinału, oddając walkowerem pojedynek z Mirosławem Nowosadą[4]. W 2006 był półfinalistą mistrzostw Polski w kategorii do 75 kg., a półfinałowy pojedynek przegrał walkowerem z Mirosławem Nowosadą[5]. W 2007 znów doszedł do półfinału mistrzostw Polski, kolejny raz przegrywając z Nowosadą, tym razem na punkty (18:32)[6]. W 2008 na mistrzostwach polski ponownie zmierzył się z Nowosadą w półfinale, oddając pojedynek walkowerem[7]. W 2009 został mistrzem Polski w kategorii średniej (75 kg.), pokonując w finale Dariusza Sęka. Jego największy rywal na mistrzostwach Polski - Mirosław Nowosada zdobył tytuł w kategorii półciężkiej[8]. Rok później, również na mistrzostwach Polski doszedł do półfinału, gdzie przegrał minimalnie z Tomaszem Jabłońskim[9].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

27 czerwca 2010 stoczył swój pierwszy zawodowy pojedynek, pokonując w Kolnie Dzianisa Makara[10]. Do końca 2012 stoczył kolejne dziesięć walk, wszystkie wygrywając. 23 lutego 2013 zmierzył się z niepokonanym rodakiem Maciejem Sulęckim. Po zaciętym pojedynku przegrał jednogłośnie na punkty. Świerzbiński był w tej walce dwukrotnie liczony przez sędziego[11]. Kolejny pojedynek stoczył 8 czerwca 2013, przegrywając przez nokaut w pierwszym starciu z Kanadyjczykiem Davidem Lemieux[12]. 16 listopada 2013 pokonał niepokonanego rodaka Norberta Dąbrowskiego, wygrywając jednogłośnie na punkty po ośmiu rundach[13].

10 maja 2014 zmierzył się z niepokonanym Brytyjczykiem Chrisem Eubankiem Jr. Świerzbiński przegrał ten pojedynek przez techniczny nokaut w rundzie siódmej. Polak był w tym pojedynku aż siedmiokrotnie liczony w przebiegu całej walki[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 24.Gazeta Pomorska Tournament - Bydgoszcz, Poland. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  2. 51.Polish Junior National Championships (3.All-Polish Youth Olympiad). amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  3. 21.Polish U-20 National Championships - Libiąż. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  4. 74.Polish National Championships - Jastrzębie. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  5. 77.Polish National Championships - Poznań. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  6. 78.Polish National Championships - Białystok. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  7. 79.Polish National Championships - Dąbrowa Górnicza. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  8. 80.Polish National Championships - Pniewy. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  9. 81.Polish National Championships - Strzegom. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  10. Sunday 27 June 2010 Stadion Miejski, Kolno, Poland. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  11. Robert Świerzbiński vs. Maciej Sulęcki. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).
  12. Lemieux zdemolował Świerzbińskiego. bokser.org. [dostęp 2015-01-24]. (pol.).
  13. Dąbrowski przegrał ze Świerzbińskim. ringpolska.pl. [dostęp 2015-01-24]. (pol.).
  14. Saturday 10 May 2014 Olympia, Liverpool, Merseyside, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]