Rodzaje pozwoleń w krótkofalarstwie
W Rozporządzeniu Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 10 grudnia 2014 roku[1] ustalone zostały następujące rodzaje pozwoleń radiowych dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej:
Kategoria 1
[edytuj | edytuj kod]Uprawnia do używania radiostacji amatorskich, pracujących z maksymalną mocą wyjściową nadajnika 500 W we wszystkich zakresach częstotliwości, przeznaczonych dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Warunki wydania pozwolenia radiowego kategorii 1:
- posiadanie przez wnioskodawcę świadectwa klasy A lub B operatora urządzeń radiowych lub świadectwa równoważnego,
- posiadanie przez wnioskodawcę pozwolenia wydanego przez właściwy do tego organ zagraniczny, które nadaje uprawnienie do używania radiostacji amatorskiej pracującej z maksymalną mocą wyjściową nadajnika co najmniej 500 W, w przypadku gdy wnioskodawca nie jest obywatelem państwa będącego członkiem CEPT.
Pozwolenie kategorii 1 wydaje się na okres nieprzekraczający 10 lat.
Kategoria 3
[edytuj | edytuj kod]Uprawnia do używania radiostacji amatorskich pracujących z maksymalną mocą wyjściową nadajnika 100 W w następujących zakresach częstotliwości:
- 1810–2000 kHz,
- 3500–3800 kHz,
- 7000–7200 kHz,
- 14000–14350 kHz,
- 21000–21450 kHz,
- 28000–29700 kHz,
- 144–146 MHz,
- 430–440 MHz,
- 10–10,5 GHz.
Pozwolenie kategorii 3 wydaje się na okres nieprzekraczający 10 lat osobie fizycznej posiadającej świadectwo klasy C lub D operatora urządzeń radiowych lub świadectwo równoważne.
Kategoria 5
[edytuj | edytuj kod]Uprawnia do używania radiostacji amatorskich bezobsługowych pracujących na częstotliwościach:
- do 30 MHz z maksymalną mocą wyjściową nadajnika 50 W,
- powyżej 30 MHz z maksymalną mocą wyjściową nadajnika 15 W.
Pozwolenie kategorii 5 wydaje się na okres nieprzekraczający 5 lat osobie, która ukończyła 18 lat i posiada świadectwo klasy A lub B operatora urządzeń radiowych lub świadectwo równoważne.
Pozwolenie dodatkowe
[edytuj | edytuj kod]Uprawnia do używania radiostacji amatorskich, pracujących z maksymalną mocą wyjściową nadajnika określoną w tym pozwoleniu, nie większą jednak niż 1500 W, we wszystkich zakresach częstotliwości przeznaczonych dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w celu udziału w zawodach lub zapewnienia innego okazjonalnego przekazu informacji.
Pozwolenie dodatkowe wydaje się na okres określony we wniosku osobie posiadającej pozwolenie kategorii 1. Okres ten nie może przekroczyć 12 miesięcy.
Informacje dodatkowe
[edytuj | edytuj kod]Polskie świadectwa operatora klasy A i B są zgodne z zaleceniem CEPT T/R 61-02 (HAREC), natomiast pozwolenia radiowe są zgodne z zaleceniem CEPT T/R 61-01 i uprawniają do krótkotrwałego używania radiostacji amatorskich poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w krajach które również uznają T/R 61-01.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 5 grudnia 2008 roku[2] wycofało konieczność znajomości alfabetu Morse’a na egzaminach na radiooperatora w służbie amatorskiej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Minister Administracji i Cyfryzacji Andrzej Halicki: Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z 10 grudnia 2014 w sprawie pozwoleń dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej. [dostęp 2016-04-20].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 grudnia 2008 r. w sprawie pozwoleń dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej. [dostęp 2016-04-20].