Rubblizing
Rubblizing (ang. łamanie, rozkruszanie) – technologia polegająca na rozkruszaniu na miejscu starych płyt betonowych i przekształceniu ich w podbudowę, która jest następnie przykrywana nakładką asfaltową bądź betonową. Technologia rubblizingu pozwala zmniejszyć koszty przebudowy dróg związane z zakupem i dowozem kruszywa do podbudowy oraz kruszeniem oraz wywozem starej nawierzchni. Rubblizing jest wykonywany przy użyciu łamacza wielogłowicowego lub łamacza rezonansowego[1]. Nie jest możliwe wykorzystanie rubblizingu nawierzchni o grubości mniejszej niż 17,5 cm, nawierzchni ułożonej na słabej podbudowie, nawierzchni ułożonej na podłożu gruntowym i nawierzchni o wysokiej wilgotności[2].
Po raz pierwszy w Polsce metodę zastosowano w 2009 roku przy przebudowie części drogi krajowej nr 22[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Piotr Jaskuła, Józef Judycki, Projektowanie i technologia przebudowy nawierzchni betonowej z zastosowaniem technologii "rubblizingu" – cz. I [online], edroga.pl, 14 grudnia 2009 [dostęp 2016-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-26].
- ↑ Piotr Jaskuła, Józef Judycki, Projektowanie i technologia przebudowy nawierzchni betonowej z zastosowaniem technologii "rubblizingu" – cz. II – edroga.pl [online], edroga.pl, 15 grudnia 2009 [dostęp 2016-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-26].