Serrula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Serrula (l. mn. serrulae) – w anatomii określenie różnych drobno piłkowanych struktur.

U pająków serrulą nazywa się drobno piłkowaną krawędź boczną lub przednią każdej ze szczęk[1][2]. Tego typu modyfikacja występuje u większości przedstawicieli infrarzędu pająków wyższych[2]. Umożliwia ona wcinanie się narządów gębowych do wnętrza ofiary[1][2].

U zaleszczotków serrule występują na szczypcach nogogłaszczków. Serrula exterior ma postać zaopatrzonego w zestaw delikatnych ząbków kila biegnącego przez różnie długi odcinek palca ruchomego. Serrula interior ma bardziej zmienną budowę i znajduje się u nasady palca nieruchomego[3].

U owadów serrula stanowi część pokładełka piłkowanego (ovipositor serratus). Określa się tym mianem wtórne wcięcia na zębie (dens ovipositoris) piłkowanej krawędzi dolnej (serra ovipositoris) pierwszej walwy. Struktura ta występować może np. u błonkówek z rodziny pilarzowatych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 823.
  2. a b c Rainer Foelix: Biology of Spiders. Wyd. 3. Oxford University Press, 2011, s. 24. ISBN 978-0-19-973482-5.
  3. J. L. Cloudsley-Thompson: Spiders, Scorpions, Centipedes and Mites: The Commonwealth and International Library of Science, Technology, Engineering and Liberal Studies. Oxford, London, Edinburgh, New York, Toronto, Sydney, Paris, Braunschweig: Pergamon Press, 1968, s. 125.
  4. Lajos Zombori, Henrik Steinmann: Dictionary of Insect Morphology. Berlin, Nowy Jork: de Gruyter, 1999, s. 166, 209, seria: Handbook of Zoology.