Skała Puchacza
Skała Puchacza, Skała Puchaczowa – skała w Ojcowskim Parku Narodowym. Jej nazwa pochodzi od tego, że dawniej gniazdował w niej bardzo rzadki ptak – puchacz zwyczajny[1]. Skała znajduje się w lewych zboczach Doliny Prądnika, po orograficznie lewej stronie Wąwozu Smardzowickiego. Jest jedną z 3 skał w tym wąwozie, pozostałe to Lusikowa i Podwójna[2].
Zbudowana z wapieni skała Puchacza jest stroma i niedostępna. U jej podnóży znajduje się niewielkie schronisko utworzone z dwóch opartych o siebie dużych bloków skalnych. Jest to przebadane jeszcze w XIX wieku stanowisko archeologiczne zwane Jaskinią Puchacza. Znaleziono w nim kości kilku gatunków zwierząt dzikich i domowych oraz niewielką ilość narzędzi krzemiennych. Świadczą one o zamieszkiwaniu w tym schronisku ludzi z okresu kultury magdaleńskiej (od ok. 14 tys. lat p.n.e. do ok. 8 tys. lat p.n.e.). W 1886 roku stanowisko przebadano ponownie[1].
Szlak turystyki pieszej[edytuj | edytuj kod]
wejście obok skały Słupek, przez wąwóz Wawrzonowy Dół, wypłaszczenie Skały Krukowskiego, Jaskinię Ciemną, powyżej skały Rękawica, przez punkty widokowe na górze Koronnej i skałę Wapiennik, obok Podwójnej i Skały Puchacza do dna Doliny Prądnika przy wylocie Wąwozu Smardzowickiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Józef Partyka: Ojcowski Park Narodowy: przewodnik turystyczny. Warszawa: Sport i Turystyka Muza SA, 2006. ISBN 83-7319-963-2.
- ↑ Ojcowski Park Narodowy. Mapa 1:20 000. Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/2006. ISBN 83-87873-42-X.