Sosylos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sosylos ze Sparty (stgr. Σωσύλος; łac. Sosylus Lacedaemonius) – grecki historyk. Uczestniczył w kampaniach Hannibala przeciwko Rzymowi, jako naoczny świadek sporządził siedmiotomową historię II wojny punickiej. Do współczesności zachowała się jedynie w pojedynczym fragmencie, jednak jest możliwe, że służyła za źródło dotyczące dziejów militarnych wojny dla Polibiusza oraz innych historyków starożytnych.

Żadne z dzieł pisarskich Sosylosa nie zachowało się w całości do czasów współczesnych, wobec czego znany jest jedynie z przekazów autorów rzymskich. Korneliusz Nepos wspomina, że Sosylos miał być jednym z ostatnich, którzy pozostali w obozie Hannibala po jego klęsce. Miał także służyć kartagińskiemu wodzowi jako doradca i nauczyciel greki, towarzysząc mu od wczesnych lat, a w późniejszym okresie – także podczas wojen[1][2][3]. Diodor Sycylijski przekazuje informacje o siedmiotomowej historii wojny jego autorstwa i nazywa go Sosylosem z Elei[4]. Choć Polibiusz wspomina go tylko raz i dzieło Sosylosa przyrównuje do spisu „bredni z salonu fryzjera”[5], współcześni historycy przypuszczają, że w istocie Sosylos mógł być jednym ze źródeł Polibiusza, obok prac innego z weteranów strony punickiej, Chaireasza (którego ten również krytykuje)[2][6]. Istnieje wręcz przypuszczenie, że opis bitwy pod Kannami u Polibiusza jest w istocie echem jej opisu przez samego Hannibala, który opowiadał o niej Sosylosowi, a ten opis ten zawarł w swoim dziele[7]. Wydaje się pewne, że opis ten wzorowany był na którymś z nieznanych współcześnie źródeł kartagińskich, być może właśnie na historii Sosylosa, choćby dlatego, że niewielu Rzymian przeżyło bitwę i mogło opowiedzieć o jej przebiegu[6].

Jedyny znany fragment dzieła Sosylosa zachował się w postaci pojedynczej karty papirusowej (tzw. papirusu würzburskiego lub papirusu Sosylosa)[2][8][9][10]. Opisuje ze szczegółami bitwę morską pomiędzy flotą Kartaginy a połączonymi flotami Massilii i Rzymu, dowodzonymi przez Scypiona. Prawdopodobnie dotyczy bitwy u ujścia Ebro, którą Rzymianie wygrali w 217 roku p.n.e.[2][9] Fragment jest klarowny, dobrze napisany i zawiera wiele detali dotyczących sztuki wojennej, co zdaje się zadawać kłam twierdzeniom Polibiusza[2][6].

Zakres tematyczny dzieła Sosylosa nie jest znany, jednak zachowany fragment, przynależący do tomu czwartego, opisuje bitwę stoczoną we wczesnym okresie wojny. Może to sugerować, że oryginalne siedem tomów opisywało nie całą wojnę Kartaginy z Rzymem, a jedynie jej pierwszy okres. Z drugiej strony możliwe jest także, że Sosylos do opisania losów wojny użył klucza geograficznego, a nie chronologicznego[3]. W każdym razie wydaje się pewne, że jego dzieło wykraczało dalece poza opis losów samego Hannibala[3][11].

Niektóre współczesne źródła podają, że Sosylos również służył jako dowódca wojskowy w czasie bitwy pod Kannami, jednak nie ma na to dowodów i inni historycy podają ten fakt w wątpliwość[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Patrick N. Hunt, Hannibal, Simon and Schuster, 11 lipca 2017, s. 4, 15, ISBN 978-1-4391-0217-6 [dostęp 2017-08-29] (ang.).
  2. a b c d e Gaetano De Sanctis, Sosilo, [w:] Enciclopedia Italiana, 1936 [dostęp 2017-08-29] (wł.).
  3. a b c Howard Hayes Scullard, Scipio Africanus in the Second Punic War, Cambridge University Press, 1930, s. 7 [dostęp 2017-09-08] (ang.).
  4. XXVI, 4; § 26.4.1
  5. III, 20, § 3.20.1
  6. a b c d Gregory Daly, Cannae: The Experience of Battle in the Second Punic War, Routledge, 18 sierpnia 2005, s. 21, 30, 88, ISBN 978-1-134-50712-2 [dostęp 2017-08-29] (ang.).
  7. Robert L. O'Connell, The Ghosts of Cannae: Hannibal and the Darkest Hour of the Roman Republic, Random House Publishing Group, 13 lipca 2010, s. 7, ISBN 978-0-679-60379-5 [dostęp 2017-09-08] (ang.).
  8. P.Würzb.Inv. 1 [online], Papyrus-Project [dostęp 2017-08-29].
  9. a b Guido Schepens, Die Westgriechen in antiker und moderner Universalgeschichte. Kritische Überlegungen zum Sosylos-Papyrus, [w:] Rüdiger Kinsky (red.), Diorthoseis: Beiträge zur Geschichte des Hellenismus und zum Nachleben Alexanders des Großen, Berlin, Boston: De Gruyter, 2004, s. 80, ISBN 978-3-598-77735-6, OCLC 5131124269 [dostęp 2017-08-29] (niem.).
  10. Giuseppe Zecchini, Ancora sul Papiro Würzburg e su Sosilo, [w:] B. Kramer, W. Luppe, H. Maehler (red.), Akten des 21. Internationalen Papyrologenkongresses, Berlin 1993, s. 1061 (wł.).
  11. John Hazel, Who's Who in the Roman World, Routledge, 26 września 2002, s. 289, ISBN 978-1-134-59251-7 [dostęp 2017-09-08] (ang.).