Space Lady

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Susan Dietrich Schneider
Susan Dietrich
Space Lady
Ilustracja
Space Lady w czasie występu w Manchester Museum (2013)
Data i miejsce urodzenia

1948
Pueblo

Zawód, zajęcie

piosenkarka

Space Lady, . Susan Dietrich Schneider[1] (ur. 1948 w Pueblo) – amerykańska piosenkarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1948 r. w Pueblo[1], w stanie Kolorado jako Susan Dietrich i była córką pianistki i skrzypka[2]. Dorastała w Las Animas[1]. Początkowo nie planowała kariery muzycznej. W 1966 r. podjęła studia[2] na University of Colorado[3], ale szybko z nich zrezygnowała[2]. Wyjechała do San Francisco, gdzie poznała przyszłego męża[3] i została hippiską[2]. By unikać państwa, oboje zniszczyli dokumenty tożsamości i zamieszkali w jaskini na stokach wulkanu Mt. Shasta[3]. W latach 70. XX wieku, wraz z mężem Joelem Dunsanym, utrzymywała się ze sprzedaży na ulicach rysunków i biżuterii. Po urodzeniu dziecka sytuacja finansowa małżeństwa uległa znacznemu pogorszeniu, w związku z czym w 1980 r. Dietrich zaczęła na ulicach grać na akordeonie, a trzy lata później zmieniła instrument na używany syntezator[2]. Charakterystycznym wyróżnikiem jej scenicznego kostiumu były występy w hełmie ze skrzydłami (tzw. hełm wikingów). Łącznie para miała troje dzieci. Często zmieniała miejsce zamieszkania, podróżując między San Francisco i Bostonem[3].

W swojej działalności występowała jako Space Lady, wykonując covery popowych piosenek i utwory komponowane przez męża[2], poruszając się w stylistyce tzw. muzyki kosmicznej oraz synth popu[4]. Uliczne występy przyniosły jej popularność w San Francisco, gdzie występowała, i okolicznych miejscowościach, a ona sama po kilkunastu latach zyskała status postaci kultowej. Po śmierci męża w 2000 r. zakończyła karierę muzyka ulicznego i wróciła do Kolorado, ukończyła szkołę pielęgniarską i zajmowała się rodzicami[2].

Za sprawą[2], poznanego w 2009 r.[3], drugiego męża, muzyka Erica Schneidera, w 2012 r. wysłała do fanów z listy mailingowej wiadomość, w której ogłosiła swój powrót do gry. W efekcie kilka dni później otrzymała propozycje od różnych wydawnictw, gotowych wydać jej płytę. W 2013 r. zadebiutowała na rynku jej pierwsza płyta, a ona sama wyruszyła w trasę koncertową[2]. Wciąż koncertuje też na ulicach[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c The Space Lady + Flat Earth [online], Inkonst [dostęp 2020-07-08] (ang.).
  2. a b c d e f g h i Emilia Dłużewska, Kosmiczna dama, western Tarantino i reporterskie śledztwo. Co dziś czytamy, oglądamy, czego słuchamy [online], wyborcza.pl, 7 lipca 2020 [dostęp 2020-07-08].
  3. a b c d e Gordon Lamb, The Space Lady Has Landed [online], Vice [dostęp 2020-07-08] (ang.).
  4. a b J. Kruczek, The Space Lady – oryginalna artystka gra na ulicy [online], Banzaj.pl, 28 marca 2017 [dostęp 2020-07-08].