Sparganoza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sparganozachoroba zakaźna ssaków drapieżnych powodowana przez tasiemce z rodzaju Spirometra erinaceieuropaei i pokrewne.

Z jaj wydalanych z kałem przez żywicieli ostatecznych (koty, psy i inne ssaki drapieżne) wylęgają się larwy, zjadane przez skorupiaki z rodzaju Cyclops, które stają się pożywieniem dla dalszych żywicieli pośrednich (żaby, węże itp.), a te zjadane są przez żywicieli ostatecznych tasiemca. Człowiek jest tylko przypadkowym żywicielem pośrednim[1]. Larwa żyje u żywicieli pośrednich m.in. pod skórą. W przypadku dostania się do organizmu żywiciela niespecyficznego (paratenicznego), larwy ponownie osiedljąą się w tkankach zwierzęcia[2].

Z badań polskich z 2020 r. wynika, że tasiemcem Spirometra erinaceieuropaei zarażonych może być wiele innych gatunków ssaków drapieżnych (borsuki, jenoty, lisy, tchórze, kuny leśne, wydry i norki amerykańskie)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sparganoza [online], www.mp.pl [dostęp 2020-11-26] (pol.).
  2. a b Sparganoza – coraz mniej tajemnicza choroba dzikich zwierząt i ludzi [online], Nauka w Polsce [dostęp 2020-11-26] (pol.).