Herb Śląska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mercy (dyskusja | edycje)
-wrong iw
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 5: Linia 5:
'''Herb Śląska''' wywodzi się z rodowych herbów [[Piastowie śląscy|Piastów śląskich]]. Po raz pierwszy wizerunku orła użył na swej pieczęci książę opolski [[Kazimierz I opolski|Kazimierz I]] w [[1222]] r. Jest to też najstarszy wizerunek orła jako godła książęcego na ziemiach polskich.
'''Herb Śląska''' wywodzi się z rodowych herbów [[Piastowie śląscy|Piastów śląskich]]. Po raz pierwszy wizerunku orła użył na swej pieczęci książę opolski [[Kazimierz I opolski|Kazimierz I]] w [[1222]] r. Jest to też najstarszy wizerunek orła jako godła książęcego na ziemiach polskich.


Na ziemiach [[Dolny Śląsk|Dolnego Śląska]] używano w herbie czarnego orła w złotym polu z białą przepaską na skrzydłach często dodatkowo z białym krzyżem pośrodku (jest to rodowy znak [[Henryk I Brodaty|Henryka Brodatego]] tzw. zgorzelec), natomiast ziemie [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]] przyjmowały na ogół orła złotego w błękitnym polu, na późniejszych wyobrażeniach tarcza przegrodzona jest w połowie ostrzem kosy, poniżej którego znajdują się górnicze kilof i młot (''vide'': herb prowincji górnośląskiej w Królestwie Prus). W polskiej tradycji zazwyczaj orzeł śląski nie jest ukoronowany (za wyjątkiem Śląska Cieszyńskiego), w czeskiej (vide: [[herb Czech|wielki herb Republiki Czeskiej]]) i niemieckiej na ogół przeciwnie.
Na ziemiach [[Dolny Śląsk|Dolnego Śląska]] używano w herbie czarnego orła w złotym polu z białą przepaską na skrzydłach często dodatkowo z białym krzyżem pośrodku (jest to rodowy znak [[Henryk I Brodaty|Henryka Brodatego]] tzw. zgorzelec), natomiast ziemie [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]] przyjmowały na ogół orła złotego w błękitnym polu. W części niemieckiej Górnego Śląska w latach 1919-1945 tarcza na herbie [[Górny Śląsk (prowincja)|pruskiej prowincji Górnego Śląska]] przegrodzona została w połowie ostrzem kosy, poniżej którego znajdowały się górnicze kilof i młot (''vide'': herb prowincji górnośląskiej w Królestwie Prus). W polskiej tradycji zazwyczaj orzeł śląski nie jest ukoronowany (za wyjątkiem Śląska Cieszyńskiego), w czeskiej (vide: [[herb Czech|wielki herb Republiki Czeskiej]]) i niemieckiej na ogół przeciwnie, aczkolwiek orzeł na herbie pruskiej części Górnego Śląska także nie posiadał korony.


Barwy ziem powiązane są z kolorystyką ich tarcz herbowych. Dolny Śląsk używa koloru złotego i czarnego, Śląsk Górny złotego i niebieskiego. W czasach pruskich jednolita prowincja śląska używała flagi z białym, poziomym pasem u góry i żółtozłotym u dołu (Śląsk austriacki miał flagę czarno-żółtą/złotą). W tradycji przyjęło się, że herb i barwy dolnośląskie używane są jednocześnie jako symbole Śląska jako całości.
Barwy ziem powiązane są z kolorystyką ich tarcz herbowych. Dolny Śląsk używa koloru złotego i czarnego, Śląsk Górny złotego i niebieskiego. W czasach pruskich jednolita prowincja śląska używała flagi z białym, poziomym pasem u góry i żółtozłotym u dołu (Śląsk austriacki miał flagę czarno-żółtą/złotą). W tradycji przyjęło się, że herb i barwy dolnośląskie używane są jednocześnie jako symbole Śląska jako całości.

Wersja z 13:04, 3 sie 2010

Herb Śląska czeskiego

Herb Śląska wywodzi się z rodowych herbów Piastów śląskich. Po raz pierwszy wizerunku orła użył na swej pieczęci książę opolski Kazimierz I w 1222 r. Jest to też najstarszy wizerunek orła jako godła książęcego na ziemiach polskich.

Na ziemiach Dolnego Śląska używano w herbie czarnego orła w złotym polu z białą przepaską na skrzydłach często dodatkowo z białym krzyżem pośrodku (jest to rodowy znak Henryka Brodatego tzw. zgorzelec), natomiast ziemie Górnego Śląska przyjmowały na ogół orła złotego w błękitnym polu. W części niemieckiej Górnego Śląska w latach 1919-1945 tarcza na herbie pruskiej prowincji Górnego Śląska przegrodzona została w połowie ostrzem kosy, poniżej którego znajdowały się górnicze kilof i młot (vide: herb prowincji górnośląskiej w Królestwie Prus). W polskiej tradycji zazwyczaj orzeł śląski nie jest ukoronowany (za wyjątkiem Śląska Cieszyńskiego), w czeskiej (vide: wielki herb Republiki Czeskiej) i niemieckiej na ogół przeciwnie, aczkolwiek orzeł na herbie pruskiej części Górnego Śląska także nie posiadał korony.

Barwy ziem powiązane są z kolorystyką ich tarcz herbowych. Dolny Śląsk używa koloru złotego i czarnego, Śląsk Górny złotego i niebieskiego. W czasach pruskich jednolita prowincja śląska używała flagi z białym, poziomym pasem u góry i żółtozłotym u dołu (Śląsk austriacki miał flagę czarno-żółtą/złotą). W tradycji przyjęło się, że herb i barwy dolnośląskie używane są jednocześnie jako symbole Śląska jako całości.

Obecnie tradycyjny herb śląski (czarny orzeł na złotym tle) możemy zaobserwować na herbie województwa dolnośląskiego, herbie kraju śląsko-morawskiego, herbie Czech i herbie Liechtensteinu. Orzeł górnośląski - żółty (złoty) na błękitnym tle - jest w herbie województwa śląskiego i herbie województwa opolskiego (herb nawiązuje do herbu księcia Jana II Dobrego). Obie wersje herbów często występują w herbach i/lub flagach miejscowości, gmin i powiatów położonych na Śląsku (a w niektórych przypadkach również poza Śląskiem - np. herb Żywca).

W heraldyce czeskiej jako herb Śląska określa się orlicę (orzeł posiada dwie głowy).

Linki zewnętrzne