Stary Bychów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Bychow zamek.jpg|300px|thumb|Twierdza w Bychowie]]
'''Stary Bychów''' ([[język białoruski|biał.]] ''Стары Быхаў'') miasto – twierdza nad [[Dniepr]]em zbudowane w latach 1590 - 1619 przez hetmana [[Jan Karol Chodkiewicz|Jana Karola Chodkiewicza]]. W owym czasie była to jedna z największych fortyfikacji na [[kresy|kresach]]. Później zamek należał do Jana Sapiehy (od 1621), który ufortyfikował szczególnie miasto.
'''Stary Bychów''' ([[język białoruski|biał.]] ''Стары Быхаў'') miasto – twierdza nad [[Dniepr]]em zbudowane w latach 1590 - 1619 przez hetmana [[Jan Karol Chodkiewicz|Jana Karola Chodkiewicza]]. W owym czasie była to jedna z największych fortyfikacji na [[kresy|kresach]]. Później zamek należał do Jana Sapiehy (od 1621), który ufortyfikował szczególnie miasto.



Wersja z 12:43, 5 lut 2012

Twierdza w Bychowie

Stary Bychów (biał. Стары Быхаў) miasto – twierdza nad Dnieprem zbudowane w latach 1590 - 1619 przez hetmana Jana Karola Chodkiewicza. W owym czasie była to jedna z największych fortyfikacji na kresach. Później zamek należał do Jana Sapiehy (od 1621), który ufortyfikował szczególnie miasto.

Zamek cytadela znajdował się we wschodniej części fortyfikacji miejskich. W 1648 roku cały zespół obronny wytrzymał oblężenie Kozaków pod dowództwem F. Harkuszy.

Podczas kampanii letniej 1654 r. Stary Bychów znalazł się w pasie działań liczącego około 20000 żołnierzy korpusu kozackiego, dowodzonego przez pułkownika Iwana Zołotarenkę. Po zajęciu Nowego Bychowa, 8 września Kozacy rozpoczęli oblężenie Starego Bychowa, który miał stać się głównym ośrodkiem opanowanych przez nich obszarów.

Najwspanialszym dokonaniem załogi zamku była 11-miesięczna obrona twierdzy przed Kozakami atamana Zołotorenki w latach 1654-55, podczas której zginął 17 października 1655 r. sam Zołotorenko, zaś w nagrodę Jan Kazimierz aktem z dn. 31 maja 1655 r. uwolnił Bychów od podatków na dwadzieścia lat.

W 1655 roku Sejm wydał konstytucję "Securitas Bychowa", w której postanowiono wzmocnić załogę tego zamku, utrzymywanego przez podkanclerzego litewskiego Kazimierza Leona Sapiehę - 300 żołnierzami piechoty niemieckiej, opłacanymi z państwowego skarbu litewskiego.

Stary Bychow aż do grudnia 1659 r. pozostawał fortecą, stanowiąc jedyną enklawę władzy Rzeczypospolitej nad Dnieprem, a postawa jego załogi na dziesięciolecia stała się przykładem dla kolejnych pokoleń.

W 1659 roku, na skutek zdrady zamek opanowały wojska moskiewskie. Jednak już zimą 1660/61 twierdzę odzyskały wojska polskie pod wodzą Stefana Czarnieckiego. Podczas wojny północnej zamek będący w posiadaniu Kazimierza Jana Sapiehy, który był stronnikiem Stanisława Leszczyńskiego został zdobyty przez Krzysztofa Bończę Sienickiego. Później Sienicki przeszedł na stronę Karola XII i był oblegany w 1707 (1709?) skutecznie przez Rosjan.

Po tych wydarzeniach zamek przebudowano na barokowy pałac z wieżą zegarową.

Pierwotne założenie zostało zbudowane na planie prostokąta, z trzema skrzydłami zabudowanymi budynkami i z czwartym zamkniętym murem obronnym. W narożach założenia znajdowały się ośmioboczne, obronne baszty. Obecnie zamek jest w częściowej ruinie. W ocalałym budynku znajduje się muzeum.

W Bychowie znajduje się także obronna renesansowa synagoga z attyką z poł. XVII w.

Zobacz też

Linki zewnętrzne