Georg Escherich: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
pierwszy |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Georg Escherich''' (ur. 4 stycznia 1870 w Schwandorf, † 26 sierpnia 1941 w Monachium), niemiecki leśnik, polityk i podróżnik. W |
'''Georg Escherich''' (ur. 4 stycznia 1870 w [[Schwandorf]], † 26 sierpnia 1941 w [[Monachium]]), niemiecki leśnik, polityk i podróżnik. W 1907 roku przebywał w Etiopii. Podczas I wojny światowej w 1914 roku został ranny w nogę na froncie zachodnim. Po leczeniu został wojskowym zarządcą Puszczy Białowieskiej gdzie zwalczał kłusownictwo i rozwijał rabunkową eksploatację drewna na potrzeby militarne Cesarstwa Niemieckiego. W tym czasie pod jego kierownictwem zbudowano sieć kolejek wąskotorowych i tartak w [[Hajnówka|Hajnówce]] do przemysłowego przerobu drewna. Spowodowało to ogołocenie z drzew znacznych połaci puszczy. |
||
[[File:Bundesarchiv Bild 146-2008-0333, Königsplatz, Festakt der Einwohnerwehren.jpg|thumb|Na podwyższeniu Georg Escherich]] |
[[File:Bundesarchiv Bild 146-2008-0333, Königsplatz, Festakt der Einwohnerwehren.jpg|thumb|Na podwyższeniu Georg Escherich]]Interesował się też możliwościami zachowania żubrów, ograniczając jednak możliwości ich dokarmiania. Escherich pozostał w Puszczy aż do 28 grudnia 1918 roku<br /> |
||
Powszechnie stał się znany w Niemczech około 1921 roku jako założyciel "Organizacji Escherich" (w skrócie "Orgesch") powstałej w związku z rewolucją listopadową i powstaniem w Monachium Republiki Radzieckiej. "Orgesch" był jednym z najsilniejszych antyrepublikańskich organizacji w Rzeszy Niemieckiej. |
Powszechnie stał się znany w Niemczech około 1921 roku jako założyciel "Organizacji Escherich" (w skrócie "Orgesch") powstałej w związku z rewolucją listopadową i powstaniem w Monachium Republiki Radzieckiej. "Orgesch" był jednym z najsilniejszych antyrepublikańskich organizacji w Rzeszy Niemieckiej. |
||
W latach 30 XX wieku zajął się publikowaniem wspomnień. |
W latach 30 XX wieku zajął się publikowaniem wspomnień. |
||
Wersja z 21:40, 25 lis 2012
Georg Escherich (ur. 4 stycznia 1870 w Schwandorf, † 26 sierpnia 1941 w Monachium), niemiecki leśnik, polityk i podróżnik. W 1907 roku przebywał w Etiopii. Podczas I wojny światowej w 1914 roku został ranny w nogę na froncie zachodnim. Po leczeniu został wojskowym zarządcą Puszczy Białowieskiej gdzie zwalczał kłusownictwo i rozwijał rabunkową eksploatację drewna na potrzeby militarne Cesarstwa Niemieckiego. W tym czasie pod jego kierownictwem zbudowano sieć kolejek wąskotorowych i tartak w Hajnówce do przemysłowego przerobu drewna. Spowodowało to ogołocenie z drzew znacznych połaci puszczy.
Interesował się też możliwościami zachowania żubrów, ograniczając jednak możliwości ich dokarmiania. Escherich pozostał w Puszczy aż do 28 grudnia 1918 roku
Powszechnie stał się znany w Niemczech około 1921 roku jako założyciel "Organizacji Escherich" (w skrócie "Orgesch") powstałej w związku z rewolucją listopadową i powstaniem w Monachium Republiki Radzieckiej. "Orgesch" był jednym z najsilniejszych antyrepublikańskich organizacji w Rzeszy Niemieckiej. W latach 30 XX wieku zajął się publikowaniem wspomnień.
Autobiografia
- Der alte Jäger. Erinnerungen aus meinem Leben, Berlin 1934
- Der alte Forstmann. Fahrten und Fährten in weiter Welt, Berlin 1935
Bibliografia
- Heinrich Rubner: Georg Escherich, in ders.: Hundert bedeutende Forstleute Bayerns (1875 bis 1970). Mitteilungen aus der Staatsforstverwaltung Bayerns. Bayerisches Staatsministerium für Ernährung, Landwirtschaft und Forsten, München 1994, S. 93-96
- Horst Nußer: Konservative Wehrverbände in Bayern, Preußen und Österreich 1918-33. Mit einer Biographie des Forstrates Georg Escherich 1870-1941. 2. Auflage. Nußer, München 1990, ISBN 3-88091-249-1
- Günther Axhausen (Hrsg.): Organisation Escherich. Die Bewegung zur nationalen Einheitsfront. Weicher, Leipzig und Berlin 1921, 80 S.
- Erwin Rosen: Orgesch. Scherl, Berlin 1921, 120 S.
- Hans Fenske: Konservativismus und Rechtsradikalismus in Bayern nach 1918. Dissertationsschrift. Gehlen, Bad Homburg, Berlin und andere 1969, 340 S.
- Hermann Bahr: Tagebuch. 10. Oktober. Neues Wiener Journal, 30 (1922) #10399, 7. (29. Oktober 1922)