Oblężenie Lachowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Jan Chryzostom Pasek pod Lachowiczami.JPG|thumb|290px|[[Jan Chryzostom Pasek]] pod Lachowiczami, obraz [[Juliusz Kossak|Juliusza Kossaka]]]]
[[Plik:Jan Chryzostom Pasek pod Lachowiczami.JPG|thumb|290px|[[Jan Chryzostom Pasek]] pod Lachowiczami, obraz [[Juliusz Kossak|Juliusza Kossaka]]]]
[[Plik:Lachowicze1.jpg|thumb|290px|Zamek w Lachowiczach w XVII wieku]]
[[Plik:Lachowicze1.jpg|thumb|290px|Zamek w Lachowiczach w XVII wieku]]
[[File:Lachowicze.jpg|thumb|290px|Zamek w Lachowiczach w XVII wieku]]
[[Plik:Lachowicze.jpg|thumb|290px|Zamek w Lachowiczach w XVII wieku]]
[[Plik:Osada Liahovich 1660.jpg|thumb|290px|Oblężenie Lachowicz]]
{{Wojna polsko-rosyjska 1654-1667}}
{{Wojna polsko-rosyjska 1654-1667}}
'''Oblężenie Lachowicz''' miało miejsce w dniach 23 marca-28 czerwca 1660 roku podczas [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667]].
'''Oblężenie Lachowicz''' miało miejsce w dniach 23 marca-28 czerwca 1660 roku podczas [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667]].

Wersja z 17:51, 26 mar 2013

Jan Chryzostom Pasek pod Lachowiczami, obraz Juliusza Kossaka
Zamek w Lachowiczach w XVII wieku
Zamek w Lachowiczach w XVII wieku
Oblężenie Lachowicz

Szablon:Wojna polsko-rosyjska 1654-1667 Oblężenie Lachowicz miało miejsce w dniach 23 marca-28 czerwca 1660 roku podczas wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667.

Dnia 23 marca 1660 roku armia rosyjska (ok. 11 tys. żołnierzy[1]) pod wodzą Iwana Chowańskiego obległa Lachowicze, jedną z największych twierdz Rzeczypospolitej na Białorusi. Garnizonem twierdzy dowodził wojski rzeczycki Mikołaj Judycki mający do dyspozycji 29 dział, 59 hakownic, dwie śmigownice, 141 zbroi pikinierskich i 257 obojczyków do tych zbroi oraz 551 hełmów.

Opis twierdzy

Twierdza miała cztery bastiony i trzy nadszańce. Bastion sadowy od strony sadu z nadszańcem; bastion położony niedaleko "kawalera rynkowego"; bastion wodny z nadszańcem i bastion pusty, ponieważ nie miał nadszańca (zwanego też kawalerem). Na bastionie sadowym rozmieszczono ciężkie działa ("Cantor" i "Bazyliszek"), na nadszańcu miało stanowisko strzeleckie działo zwane "Wieloryb". Jedna strona bastionu miała kazamatę z działem szrotowym "Jgnis". Naprzeciw bramy znajdował się szaniec lub kawaler z 18-funtowym działkiem "Samson".

Oblężenie

Podczas trzech miesięcy oblężenia twierdza wytrzymała cztery rosyjskie szturmy. Dwa pierwsze w kwietniu po zbudowaniu baterii oblężniczych i aproszy. Wojska moskiewskie podczas ataku krzyczały wg relacji "cariew, cariew gorod!". W wyniku dwóch szturmów Chowański wg relacji na wałach stracił około 1000 ludzi, a drugie tyle zostało zabitych od ognia armatniego. 17 wziętych do niewoli Moskwian powieszono na wałach. Wojska moskiewskie nękały nieustannie oddziały Samuela Oskierki i mordowały okoliczną ludność (spaliły m.in. Zelwę).

Po przybyciu 3 tysięcy strzelców z Moskwy pod koniec maja przypuszczono trzeci szturm, który został odparty przy dużych stratach strzelców, a następnie czwarty w nocy, także nieskuteczny. W obozie oblegających Rosjan szerzyła się dezercja (co noc uciekało po kilkudziesięciu żołnierzy)[2]. Zbliżająca się odsiecz armii polsko-litewskiej wojewody ruskiego Stefana Czarnieckiego i hetmana wielkiego litewskiego Pawła Sapiehy sprawiła, że Chowański zwinął oblężenie, zostawiając kilka tysięcy piechoty w obozie dla blokowania garnizonu, i ruszył naprzeciw zbliżającej się odsieczy. Przegrana przez Rosjan bitwa pod Połonką uratowała broniące się od trzech miesięcy Lachowicze. Na wieść o klęsce siły rosyjskie odeszły spod Lachowicz, a 2 lipca pod mury twierdzy przybyła zwycięska armia polsko-litewska. Udaną obronę Lachowicz ówcześni ludzie przypisywali interwencji Matki Boskiej, przez co zyskała miano "litewskiej Jasnej Góry". Była to obok Słucka jedyna forteca Wielkiego Księstwa Litewskiego, która pozostała niezdobyta aż do końca wojny polsko-rosyjskiej.

  1. Курбатов О. А. «Литовский поход 7168 г.» кн. И. А. Хованского и битва при Полонке 18 июня 1660 г.//Славяноведение. 2003. № 4. С. 25 – 40.
  2. Marcin Gawęda, "Połonka-Basia 1660, Dom Wydawniczy Bellona, s.167.

Zobacz też