Brama Prochowa w Pradze: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (11) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1488700 |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Brama Prochowa''' ([[język czeski|czes.]] ''Prašná brána'') – jeden z symboli [[Praga|Pragi]]. Budowę tej 65 metrowej późnogotyckiej [[Brama miejska|bramy miejskiej]] rozpoczęto w roku [[1475]] na zlecenie [[Władysław II Jagiellończyk|Władysława II Jagiellończyka]]. Została wybudowana na fundamentach starszej bramy z XIII wieku, która istniała w tym miejscu. Głównym budowniczym był mistrz Wacław. Następnie budowę kontynuował [[Matěj Rejsek]]. W jej sąsiedztwie znajdował się dwór Władysława Jagiellończyka. Po przeniesieniu siedziby królewskiej na [[Zamek na Hradczanach|Hradczany]] w roku [[1483]] brama utraciła znaczenie reprezentacyjne. Obecną nazwę zyskała w XVII i XVIII wieku, kiedy to stała się składem prochu. Pod koniec XIX wieku odrestaurowana przez architekta [[Josef Mocker|Josefa Mockera]]. Dodano wtedy [[Neogotyk|neogotycki]] dach, pokrywający ją do dziś. Obecnie na Bramie Prochowej istnieje taras widokowy dla turystów. |
'''Brama Prochowa''' ([[język czeski|czes.]] ''Prašná brána'') – jeden z symboli [[Praga|Pragi]]. Budowę tej 65 metrowej późnogotyckiej [[Brama miejska|bramy miejskiej]] rozpoczęto w roku [[1475]] na zlecenie [[Władysław II Jagiellończyk|Władysława II Jagiellończyka]]. Została wybudowana na fundamentach starszej bramy z XIII wieku, która istniała w tym miejscu. Głównym budowniczym był mistrz Wacław. Następnie budowę kontynuował [[Matěj Rejsek]]. W jej sąsiedztwie znajdował się dwór Władysława Jagiellończyka. Po przeniesieniu siedziby królewskiej na [[Zamek na Hradczanach|Hradczany]] w roku [[1483]] brama utraciła znaczenie reprezentacyjne. Obecną nazwę zyskała w XVII i XVIII wieku, kiedy to stała się składem prochu. Pod koniec XIX wieku odrestaurowana przez architekta [[Josef Mocker|Josefa Mockera]]. Dodano wtedy [[Neogotyk|neogotycki]] dach, pokrywający ją do dziś. W kwietniu 1945 roku po wyzwoleniu Pragi spod okupacji niemieckiej brama stała się miejscem odwetu na ludności niemieckiej<ref>''"Na Bramie Prochowej wisiał powieszony za nogi Niemiec, a pod jego głową rozpalono ogień i pomalutku go pieczono (...)"''Mariusz Surosz "Zemsta Czechów" [w:] alehistoria, nr 42 (92), Poniedziałek 21.10.2013, Tygodnik Historyczny Gazety Wyborczej, s.8</ref>. Obecnie na Bramie Prochowej istnieje taras widokowy dla turystów. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [[Aleksander Strojny]], ''Przewodnik Praga - Złoty hrad nad Wełtawą'', Bezdroża, Kraków, 2007 str. 102-103, ISBN 978-83-60506-57-8 |
* [[Aleksander Strojny]], ''Przewodnik Praga - Złoty hrad nad Wełtawą'', Bezdroża, Kraków, 2007 str. 102-103, ISBN 978-83-60506-57-8 |
||
{{Przypisy}} |
|||
[[Kategoria:Architektura Pragi]] |
[[Kategoria:Architektura Pragi]] |
Wersja z 13:48, 21 paź 2013
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Wysokość całkowita |
65 |
Rozpoczęcie budowy | |
Położenie na mapie Czech Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Strona internetowa |
Brama Prochowa (czes. Prašná brána) – jeden z symboli Pragi. Budowę tej 65 metrowej późnogotyckiej bramy miejskiej rozpoczęto w roku 1475 na zlecenie Władysława II Jagiellończyka. Została wybudowana na fundamentach starszej bramy z XIII wieku, która istniała w tym miejscu. Głównym budowniczym był mistrz Wacław. Następnie budowę kontynuował Matěj Rejsek. W jej sąsiedztwie znajdował się dwór Władysława Jagiellończyka. Po przeniesieniu siedziby królewskiej na Hradczany w roku 1483 brama utraciła znaczenie reprezentacyjne. Obecną nazwę zyskała w XVII i XVIII wieku, kiedy to stała się składem prochu. Pod koniec XIX wieku odrestaurowana przez architekta Josefa Mockera. Dodano wtedy neogotycki dach, pokrywający ją do dziś. W kwietniu 1945 roku po wyzwoleniu Pragi spod okupacji niemieckiej brama stała się miejscem odwetu na ludności niemieckiej[1]. Obecnie na Bramie Prochowej istnieje taras widokowy dla turystów.
Bibliografia
- Aleksander Strojny, Przewodnik Praga - Złoty hrad nad Wełtawą, Bezdroża, Kraków, 2007 str. 102-103, ISBN 978-83-60506-57-8
- ↑ "Na Bramie Prochowej wisiał powieszony za nogi Niemiec, a pod jego głową rozpalono ogień i pomalutku go pieczono (...)"Mariusz Surosz "Zemsta Czechów" [w:] alehistoria, nr 42 (92), Poniedziałek 21.10.2013, Tygodnik Historyczny Gazety Wyborczej, s.8