Baszta Batorego: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Stephen Báthory Gate.JPG|thumb|right|200px|Baszta Batorego]]
[[Plik:Stephen Báthory Gate.JPG|thumb|right|200px|Baszta Batorego]]
'''Baszta Stefana Batorego''' – największa baszta [[Kamieniec Podolski|Kamieńca Podolskiego]]. Jej inne nazwy to: Królewska, Kuśnierska, Siedmiopiętrowa. Pochodzi z [[XVI wiek]]u.
'''Baszta Stefana Batorego''' – największa baszta [[Kamieniec Podolski|Kamieńca Podolskiego]]. Jej inne nazwy to: Królewska, Spiżowa, Magazynowa, Kuśnierska, Siedmiopiętrowa.

W pierwotnej postaci zbudowano ją w latach 1564—1565. W 1585 roku rozbudowana. W 1780 roku podwyższona przez komendanta twierdzy Jana de Witte. Kolejną nadbudowę sfinansował król Stanisław August Poniatowski.

Od 1928 roku pod ochroną jako zabytek.


== Bibliografia==
== Bibliografia==

Wersja z 14:14, 20 wrz 2016

Baszta Batorego

Baszta Stefana Batorego – największa baszta Kamieńca Podolskiego. Jej inne nazwy to: Królewska, Spiżowa, Magazynowa, Kuśnierska, Siedmiopiętrowa.

W pierwotnej postaci zbudowano ją w latach 1564—1565. W 1585 roku rozbudowana. W 1780 roku podwyższona przez komendanta twierdzy Jana de Witte. Kolejną nadbudowę sfinansował król Stanisław August Poniatowski.

Od 1928 roku pod ochroną jako zabytek.

Bibliografia

  • Prusіewіcz Aleksander. Kamіenіec Podolskі: Szkіc hіstoryczny. — Kijów — Warszawa, 1915. — S. 55.
  • Козлова Ніна. Кушнірська башта: З історії рідного краю // Прапор Жовтня. — 1966. — 5 березня. — С. 4.
  • Кам'янець-Подільський: Історико-архітектурний нарис. — К.: Будівельник, 1968. — С. 73—74, 75.
  • Кушнирская башня, 1565, 1785 гг. (ул. Косиора, Старопочтовый спуск) // Памятники градостроительства и архитектуры Украинской ССР. — Т. 4. — К.: Будівельник, 1986. — С. 142.
  • Кам'янець-Подільський: Туристичний путівник. — Львів: Центр Європи, 2003. — С. 115—117, 192—193.
  • Kamieniec Podolski: Przewodnik turystyczny. — Lwów, 2005. — S. 134—135.