Rakowica Mała: Różnice pomiędzy wersjami
52°12′41″N 23°30′36″E/52,211389 23,510000| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
redakcyjne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
→Zabytki: redakcyjne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
Wg spisu z roku 1897 wieś liczyła 111, w roku 1970 jedynie 58 mieszkańców. |
Wg spisu z roku 1897 wieś liczyła 111, w roku 1970 jedynie 58 mieszkańców. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | * W roku 1910 (1908?) na zamknięciu topolowej alei wiodącej z dworu, przy miejscowym cmentarzu (na którym niegdyś znajdowała się unicka cerkiew wzniesiona jeszcze przez Szujskich), Teodor Tołłoczko wystawił neogotycką kaplicę p.w. Św. Kazimierza, podległą parafii Szczytniki. Wokół niej znalazły miejsce nagrobki rodzinne, m.in. syna Jana i Karoliny z Jaskłowskich Stanisława Tołłoczki (1868—1935), kawalera orderu [[Polonia Restituta]], doktora filozofii, profesora chemii Uniwersytetu Lwowskiego, autora wielu prac naukowych i wychowawcy pokoleń studentów. Kaplica przetrwała obie wojny światowe; po roku 1939 zamknięta i opuszczona, stopniowo popadła w ruinę. Prowizorycznie remontowana od lat dziewięćdziesiątych XX wieku. We wnętrzu współcześnie wykonano tablicę ku czci fundatora kaplicy, Teodora Tołłoczki, z fundacji jego córki, Zofii Tołłoczko Swercz. |
||
| ⚫ | |||
W latach 1921-1939 wieś należała do [[gmina Motykały|gminy Motykały]] w granicach [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], w [[województwo poleskie|woj. poleskim]] w [[powiat brzeski (nadbużański)|pow. brzeskim]]. |
W latach 1921-1939 wieś należała do [[gmina Motykały|gminy Motykały]] w granicach [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], w [[województwo poleskie|woj. poleskim]] w [[powiat brzeski (nadbużański)|pow. brzeskim]]. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | * W roku 1910 (1908?) na zamknięciu topolowej alei wiodącej z dworu, przy miejscowym cmentarzu (na którym niegdyś znajdowała się unicka cerkiew wzniesiona jeszcze przez Szujskich), Teodor Tołłoczko wystawił neogotycką kaplicę p.w. Św. Kazimierza, podległą parafii Szczytniki. Wokół niej znalazły miejsce nagrobki rodzinne, m.in. syna Jana i Karoliny z Jaskłowskich Stanisława Tołłoczki (1868—1935), kawalera orderu [[Polonia Restituta]], doktora filozofii, profesora chemii Uniwersytetu Lwowskiego, autora wielu prac naukowych i wychowawcy pokoleń studentów. Kaplica przetrwała obie wojny światowe; po roku 1939 zamknięta i opuszczona, stopniowo popadła w ruinę. Prowizorycznie remontowana od lat dziewięćdziesiątych XX wieku. We wnętrzu współcześnie wykonano tablicę ku czci fundatora kaplicy, Teodora Tołłoczki, z fundacji jego córki, Zofii Tołłoczko Swercz. |
||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Wsie w obwodzie brzeskim]] |
[[Kategoria:Wsie w obwodzie brzeskim]] |
||
Wersja z 21:18, 22 kwi 2019
 przydrożna kaplica | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 162 |
| Tablice rejestracyjne |
1 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 52°12′41″N 23°30′36″E/52,211389 23,510000
| |
Rakowica Mała (biał. Малая Ракавіца, ros. Малая Раковица) – wieś na Białorusi, położona w obwodzie brzeskim w rejonie brzeskim, w składzie sielsowietu motykalskiego, położona o ok. 5 km na zachód od siedziby sielsowietu, Motykał Wielkich i ok. 15 km na północny zachód od Brześcia.
W latach 1921-1939 w granicach Polski, w pow. brzeskim woj. poleskiego (gmina wiejska Motykały).
Historia
Pierwsze wzmianki o Rakowicy pochodzą z roku 1524, kiedy była częścią dóbr królewskich, później kolejno rodzin Romanowiczów, Sokołów (od roku 1565) i kniaziów Szujskich. W roku 1698 należała do Jana Szujskiego, podstolego bracławskiego, następnie przeszła na jego syna Franciszka (1704), który przekazał majątek swemu bratu Maciejowi Stanisławowi, podczaszemu brzeskiemu, zmarłemu w roku 1715. W roku 1730 od Ignacego Szujskiego kupił Rakowicę wraz z przyległymi wsiami podczaszy żmudzki Stanisław Tołłoczko h. Pobóg, z rodu wywodzącego się z Tołoczyna w pow. orszańskim; w ich posiadaniu majątek był blisko dwa wieki. Od roku 1740 majątkiem władał Piotr Tołłoczko (1720—1790), stolnik wendeński. Ostatnim właścicielem dóbr rakowickich był Teodor Tołłoczko (1876—1946), żonaty z Jadwigą z Ponikwickich, syn Jana, powstańca styczniowego i Karoliny z Jaskłowskich. Za udział Jana w powstaniu zesłano go na Sybir, a dobra rakowickie miały podlegać konfiskacie; dzięki podziałowi między jego braci (w r. 1890 należały do Juliana i Antoniego) pozostały w rękach rodziny. W rodowym majątku Tołłoczków znajdował się dwór z zabudowaniami gospodarczymi i rozległym parkiem, zamieszkały do jesieni 1939 roku.
Wg spisu z roku 1897 wieś liczyła 111, w roku 1970 jedynie 58 mieszkańców.
W latach 1921-1939 wieś należała do gminy Motykały w granicach II Rzeczypospolitej, w woj. poleskim w pow. brzeskim.
Zabytki
- W roku 1910 (1908?) na zamknięciu topolowej alei wiodącej z dworu, przy miejscowym cmentarzu (na którym niegdyś znajdowała się unicka cerkiew wzniesiona jeszcze przez Szujskich), Teodor Tołłoczko wystawił neogotycką kaplicę p.w. Św. Kazimierza, podległą parafii Szczytniki. Wokół niej znalazły miejsce nagrobki rodzinne, m.in. syna Jana i Karoliny z Jaskłowskich Stanisława Tołłoczki (1868—1935), kawalera orderu Polonia Restituta, doktora filozofii, profesora chemii Uniwersytetu Lwowskiego, autora wielu prac naukowych i wychowawcy pokoleń studentów. Kaplica przetrwała obie wojny światowe; po roku 1939 zamknięta i opuszczona, stopniowo popadła w ruinę. Prowizorycznie remontowana od lat dziewięćdziesiątych XX wieku. We wnętrzu współcześnie wykonano tablicę ku czci fundatora kaplicy, Teodora Tołłoczki, z fundacji jego córki, Zofii Tołłoczko Swercz.
Kaplica znajduje się na pn. zach. skraju wioski, w wydzielonej i obwiedzionej kamiennym murkiem części miejscowego cmentarza, położonego przy polnej drodze.