Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Gołotczyźnie
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. A.Bąkowskiej 17 |
| Data założenia |
1924 / 1953 |
Położenie na mapie gminy Sońsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu ciechanowskiego  | |
 52°48′05,0″N 20°41′46,8″E/52,801389 20,696333
| |
| Strona internetowa | |
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Gołotczyźnie (dawniej Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży Niesłyszącej i Słabosłyszącej w Gołotczyźnie) – ośrodek wychowawczy dla niesłyszących znajdujący się w Gołotczyźnie.
Organem prowadzącym jest sejmik województwa mazowieckiego. W Ośrodku uczą się osoby z wadami słuchu z pow. ciechanowskiego i sąsiednich, które z racji niepełnosprawności nie mogą uczęszczać do szkoły podstawowej, gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej i policealnej w miejscu zamieszkania. To jedyna tego typu placówka na północnym Mazowszu. Od 1 września 2009 przy szkole działa Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia Ośrodka w Gołotczyźnie sięga czasów związanych z postaciami okresu pozytywizmu jakimi byli Aleksander Świętochowski i Aleksandra z Sędzimirów Bąkowska, która ze swego prywatnego majątku ziemskiego przekazała w 1924 roku ziemie na rzecz Zrzeszenia Inwalidów I wojny światowej. Jej wolą było powstanie dożywotniego przytułku dla bezdomnych i ułomnych z I wojny światowej oraz farmy rolniczej. Pięć lat później zaczęły się urzeczywistniać jej postanowienia. Powstało gospodarstwo rolne Kolonia Inwalidzka im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, które miało być zapleczem dla mającej powstać w przyszłości placówki opiekuńczo - wychowawczej.
W trakcie II wojny światowej w budynku umiejscowiona była szkoła dla niemieckich chłopców Hitlerjugend.
Po II wojnie światowej teren i budowa Kolonii Inwalidzkiej zostały przekazane Ministerstwu Oświaty, które zorganizowało w pozyskanych obiektach Dom Dziecka dla dziewcząt, sierot po żołnierzach poległych w czasie wojny. Po przeniesieniu Domu Dziecka do innej miejscowości, ich miejsce zajęły dzieci koreańskie. Opowiada o tym Marian Brandys w książce Dom odzyskanego dzieciństwa.[potrzebny przypis]
W roku 1953 Ministerstwo Oświaty przekazało cały obiekt na cele szkolnictwa specjalnego i do Gołotczyzny przeniesiono Państwowy Zakład Wychowawczy dla Dzieci Głuchych, którego kontynuacją jest obecnie funkcjonujący Ośrodek Szkolno-Wychowawczy.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szkoła z tradycjami w Extra Ciechanów nr 183 z 8.04.2008 s. 4
- Szkoły w Gołotczyźnie
- Statut SOSW. zpgolotczyzna.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-14)].