Spirytus lawendowy
Spirytus lawendowy (łac. Spiritus Lavandulae[1] FP III) – preparat galenowy do użytku zewnętrznego, sporządzany według przepisu farmakopealnego. W Polsce na stan obecny (2024) skład określa monografia szczegółowa ujęta w Farmakopei Polskiej III (1954). Spirytus lawendowy jest 0,3% roztworem olejku eterycznego lawendowego w rozcieńczonym alkoholu etylowym. Gęstość wynosi od 0,879 g/ml do 0,883 g/ml.[2]
| Oleum Lavandulae (olejek lawendowy) | 0,3 cz. |
| Spiritus 95% (spirytus 95%) | 69,2 cz. |
| Aqua purificata (woda oczyszczona) | 30,5 cz. |
Olejek lawendowy rozpuścić w spirytusie 95%, dodać wody i silnie skłócić. Po kilku dniach przesączyć[4].
Działanie[edytuj | edytuj kod]
Spirytus lawendowy drażni skórę i powoduje jej przekrwienie (rubefaciens). W efekcie następuje lepsze odżywienie głębiej położonych tkanek oraz łatwiejsze usunięcie produktów przemiany materii oraz pobudzenie sił odpornościowych ustroju[5].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Spirystus lawendowy per se jest używany miejscowo do nacierań[6] w nerwobólach, przewlekłym gośćcu mięśniowym lub stawowym[7]. Stanowi także składową innych leków recepturowych, np. płynów do „oklepywania pleców” z dodatkiem m.in. mentolu (Mentholum) i/lub kwasu octowego (Acidum aceticum glaciale)[8]. Może być także użyty wewnętrznie (per os), jako carminativum, wywierając słabe działanie przeciwskurczowe, żółciopędne[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oryginalna pisownia farmaceutycznej nazwy łacińskiej z FP III.
- ↑ Farmakopea Polska III, 1954 r. s. 577 > „Ciężar właściwy”.
- ↑ Farmakopea Polska III, 1954 r. s. 577 > Skład.
- ↑ Farmakopea Polska III, 1954 r. s. 577 > Przygotowanie.
- ↑ Leksykon Leków (red.) prof. dr med. Tadeusz Lesław Chruściel i prof. dr hab. med. Kornel Gibiński PZWL 1991 r. – s. 95 > a) Olejek lawendowy b) Spirytus lawendowy > właściwości i działanie.
- ↑ Farmacja stosowana – wyd. IV 2003 r., pod red. prof. S.Janickiego, prof. A.Fiebiga, prof. M.Sznitowskiej – s.401, 402 – roztwory etanolowe.
- ↑ Poradnik Terapeutyczny, Piotr Kubikowski (red.), wyd. III, 1975, s. 774 – Spiritus Lavandulae > wskazania.
- ↑ a b Leksykon Leków (red.) prof. dr med. Tadeusz Lesław Chruściel i prof. dr hab. med. Kornel Gibiński PZWL 1991 r. – s. 95 > a) Olejek lawendowy b) Spirytus lawendowy > Zastosowanie.