Stanowisko ogniowe
Stanowiska ogniowe (SO) – miejsce zajęte lub przygotowane do zajęcia przez broń w celu prowadzenia z niego ognia. Jest to również rejon zajęty lub przygotowany do zajęcia przez działo do wykonania zadań ogniowych. Stanowisko ogniowe baterii (plutonu) składa się z miejsc dla dział i miejsca wozu dowodzenia dowódcy baterii (dowódcy plutonu ogniowego, oficera ogniowego).
Podział stanowisk ogniowych[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na przeznaczenie SO dzielą się na[1]:
- główne − służy do wykonywania zasadniczych zadań ogniowych;
- tymczasowe − służy do wykonywania pojedynczych zadań ogniowych, które nie mogą (i nie powinny) być wykonane z głównego SO;
- zapasowe − na zapasowe SO wykonuje się manewr baterią lub plutonem w wypadku zaistnienia planowanej lub wymuszonej zmiany SO;
- pozorne − wykorzystywane są do strzelania przez działa (baterie) wędrowne, w celu wprowadzenia nieprzyjaciela w błąd co do liczby i rozmieszczenia rzeczywistych SO.
- Dla pododdziałów przeciwpancernych pocisków kierowanych mogą być również wyznaczone stanowiska wyczekiwania[a].
W zależności od stopnia ukrycia przed obserwacją naziemną nieprzyjaciela stanowiska ogniowe dzielimy na [1]:
- odkryte − przeznaczone do strzelania na wprost; sprzęt nie jest ukryty przed naziemną obserwacją nieprzyjaciela (jeśli jest zamaskowany, może być obserwowany po rozpoczęciu ognia);
- półzakryte − ukrywają przed naziemną obserwacją nieprzyjaciela tylko sprzęt, nie ukrywają błysku, dymu i kurzu;
- zakryte − chroni rozmieszczony na nich sprzęt przed naziemną obserwacją nieprzyjaciela, ukrywa kurz, błysk i dym powstały podczas strzelania.
Zależnie od stopnia przygotowania stanowiska ogniowe mogą być[3]:
- przygotowane – miejsce SO jest rozpoznane, określone są współrzędne prostokątne płaskie i wysokość bezwzględna co najmniej działa kierunkowego, wystawiono tyczki wjazdu i określono odchylenia zasadnicze na punkty ustalenia oraz najmniejsze celowniki dla wszystkich dział;
- częściowo przygotowane – miejsce SO jest rozpoznane, określono współrzędne prostokątne płaskie, wysokość bezwzględną działa kierunkowego, odchylenia zasadnicze na punkty ustalenia oraz najmniejsze celowniki tylko dla działa kierunkowego
- nieprzygotowane.
W zależności od odstępów między działami stanowisko ogniowe może być[4][b]:
- zwarte – odstępy między działami wynoszą 30–100 m;
- rozśrodkowane – odstępy między działami są nie mniejsze niż 150 m;
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanowisko wyczekiwania to miejsce rozmieszczenia dział, zapewniające ich ukrycie i dogodny wyjazd na stanowisko ogniowe w celu prowadzenia ognia. Stanowisko wyczekiwania może być bateryjne lub plutonowe. Dodatkowo w rejonie punktu amunicyjnego organizuje elementy logistyczne takie jak: gniazdo rannych oraz doraźnie punkt żywienia[2].
- ↑ Na rozśrodkowanym stanowisku ogniowym określa się współrzędne prostokątne płaskie i wysokości bezwzględne wszystkich dział, a na zwartym co najmniej działa kierunkowego[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Laprus (red.) 1979 ↓, s. 408.
- ↑ Golonka i in. 2021 ↓, s. 69.
- ↑ Golonka i in. 2021 ↓, s. 66.
- ↑ Golonka i in. 2021 ↓, s. 67.
- ↑ Golonka i in. 2021 ↓, s. 68.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adrian Golonka, Andrzej Szalla, Piotr Sobański, Andrzej Niedźwiecki: Działanie baterii artylerii. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-49-8.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.