Staw szczytowo-obrotowy
Staw szczytowo-obrotowy (łac. articulatio atlantoaxialis), staw dolny głowy[1] – połączenie I i II kręgu szyjnego u człowieka, staw jednoosiowy, śrubowy[1]. W jego skład wchodzą parzyste stawy boczne (powierzchnie stawowe kręgu I i II, ruch ślizgowy, wiotkie torebki stawowe) oraz stawy pośrodkowe przedni i tylny (między zębem kręgu II i łukiem przednim kręgu I oraz między zębem a więzadłem poprzecznym kręgu I)[1][2].
W stawie odbywają się ruchy głowy wokół osi pionowej[1][2] (ok. 30° w każdą stronę[3]) oraz ruchy pionowe zęba kręgu II względem kręgu I, spowodowane morfologią tychże struktur[1]. Występują też minimalne ruchy pochylania i unoszenia głowy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. 11(7). T. 1: Anatomia ogólna : kości, stawy i więzadła, mięśnie. Warszawa: PZWL, 1999, s. 255-261.
- ↑ a b Witold Sylwanowicz (red.), Adam Krechowiecki, Wiesław Łasiński, Olgierd Narkiewicz: Anatomia człowieka: podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. 2. Warszawa: PZWL, 1974, s. 135-136.
- ↑ obrót głowy do 90° odbywa się przy udziale wszystkich kręgów szyjnych, w samym stawie szczytowo-obrotowym
