Stiefanija Jełfutina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stiefanija Jełfutina
Стефани́я Алекса́ндровна Елфу́тина
Ilustracja
Jełfutina w 2016 roku
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1997
Jejsk

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

170 cm

Informacje klubowe
Klub

Klub jachtowy „Soczi”

Trener

Aivazyan Viktor Valerievich

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
brąz Rio de Janeiro 2016 RS:X
Mistrzostwa świata
brąz Helsinki 2016 RS:X
Mistrzostwa świata
srebro Marsylia 2016 RS:X

Stiefanija Alexandrovna Jełfutina (ur. 27 stycznia 1997 w Jejsku[1][2]) – rosyjska żeglarka, olimpijka, brązowa medalistka z Rio de Janeiro w klasie RS:X. Jest nazywana Białym rekinem[3]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczęła już w 2003 roku zdobywając swoją pierwszą nagrodę w żeglarstwie na regatach w Gelendżyku[4].

Na najważniejszych międzynarodowych turniejach Jełfutina zaczęła występować w 2010 roku. Na początku występowała w klasie „Bik Techno 293”, w której w lipcu 2013 roku została mistrzynią świata juniorów. Od końca 2013 roku przeniosła się do występów w klasie RS:X, a już na pierwszych juniorskich mistrzostwach świata zajęła 4. miejsce.

W 2014 roku ukończyła Liceum nr 4 w Jejsku. Od 2016 studiuje na Uniwersytecie Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2014 Elfutin została pierwszą mistrzynią świata w klasie RS: X po raz pierwszy w swojej karierze. Rok później powtórzyła swój wynik, wygrywając mistrzostwa juniorów w Langkawi[4].

We wrześniu 2014 r. wzięła udział w Pucharze Świata w Santander. W wyniku konkurencji w klasie RS: X zajęła 19. miejsce. Tym samym zapewniła sobie licencję do udziału na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016. W maju 2015 r. zwyciężyła w Pucharze Rosji w Soczi. W październiku 2015 r. była w stanie od razu trafić do pierwszej dziesiątki w dwóch dużych turniejach. Na Mistrzostwach Świata 2016 w klasie RS: X Jełfutina po raz kolejny wygrała w kategorii do 21 lat, natomiast w konkurencji dla dorosłych zajęła wysokie 5. miejsce. W lipcu 2016 roku zdobyła pierwszy medal w mistrzostwach Europy dla dorosłych, zajmując trzecie miejsce na mistrzostwach w Helsinkach[5][6].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

14 sierpnia 2016 zdobyła historyczny brązowy medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro w klasie RS: X, stając się jedną z najmłodszych rosyjskich medalistek. Uzyskała łącznie 85 punktów (zajęła 2. miejsca w 1. i 5. wyścigu[7])[8].

Rodzina i klub[edytuj | edytuj kod]

Jej młodsze siostry Wasilisa i Jekaterina zajmują się łyżwiarstwem figurowym.

Należy do klubu „Soczi”, gdzie trenuje pod okiem Wiktora Waleriewicza Ajwazjana[9].

Nagrody i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • 2011: Żeglarz roku w Rosji w nominacji „Drużyna roku” (wraz z Andriejem Zagainovem i Yevgeny Ayvazyan)
  • 2013: Żeglarz roku w Rosji,
  • 2016: „Junior 2016” według magazynu „Juniorport”[10]
  • 2016: Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny» II stopnia – za wybitne osiągnięcia sportowe w czasie XXXI Olimpiady w 2016 roku w Rio de Janeiro (Brazylia)[11]
  • 2016: Czczony Mistrz Sportu Rosji[12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sailor Biography [online], sailing.org [dostęp 2018-02-22] (ang.).
  2. Stefaniya Elfutina Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-30] (ang.).
  3. Стефания Елфутина: девушка, опережающая ветер [online], proboating.ru [dostęp 2019-12-03].
  4. a b Стефания Елфутина [online], uniorsport.ru [dostęp 2018-02-22].
  5. Стефания Елфутина – бронзовый призёр чемпионата Европы и победительница молодежного первенства Европы по парусному спорту в олимпийском классе «RS:X» [online], www.allsportinfo.ru [dostęp 2018-02-22].
  6. Стефания Елфутина: девушка, опережающая ветер [online], proboating.ru [dostęp 2018-02-22].
  7. 2016 Summer Olympics Bio - Stefania Elfutina [online], ESPN.com [dostęp 2018-02-22].
  8. Олимпийские игры. Россиянка выиграла историческую медаль ОИ в парусном спорте [online], 14 sierpnia 2016 [dostęp 2018-02-22] (ros.).
  9. Rusyachting [online], rusyf.ru [dostęp 2018-02-22].
  10. Юниор 2016 года [online], uniorsport.ru [dostęp 2018-02-22].
  11. Наградные приказы – Министерство спорта Российской Федерации [online], minsport.gov.ru [dostęp 2018-02-22] (ros.).
  12. Официальный интернет-портал правовой информации [online], publication.pravo.gov.ru [dostęp 2018-02-22].