Strefy oświetlenia Ziemi
Strefy oświetlenia Ziemi – pięć stref, na które została podzielona powierzchnia Ziemi ze względu na warunki oświetlenia przez Słońce. Granicami tych stref są zwrotniki i koła podbiegunowe[1].
Strefa międzyzwrotnikowa[edytuj | edytuj kod]
Znajduje się pomiędzy zwrotnikiem Raka i Koziorożca. Zenitalne promienie słoneczne padają na każdy równoleżnik dwa razy w ciągu roku, na równiku – w dniach równonocy, natomiast na zwrotnikach – tylko raz, w momencie przesilenia letniego na danej półkuli[2]. Różnica długości dnia i nocy w tej strefie wynosi o co najwyżej 2 godziny[3].
Strefy umiarkowanych szerokości (północna i południowa)[edytuj | edytuj kod]
Są to dwa pasy sferyczne Ziemi położone między zwrotnikami i kołami podbiegunowymi na obu półkulach. W strefach tych słońce nigdy nie góruje w zenicie, ale w ciągu każdej doby występuje dzień i noc. Wysokość górowania Słońca maleje wraz ze wzrostem szerokości geograficznej i waha się od 90° na zwrotniku na początku kalendarzowego lata do 0° na kole podbiegunowym na początku kalendarzowej zimy. W ciągu roku występuje duże zróżnicowanie długości dnia i nocy[3].
Strefa podbiegunowa (północna i południowa)[edytuj | edytuj kod]
Strefy położone pomiędzy kołami podbiegunowymi a biegunami. Występują tam dni i noce polarne, które trwają od jednej doby na kołach podbiegunowych (w dniach przesileń) do 6 miesięcy na biegunach[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Strefy krajobrazowe świata. [w:] Notatki geografia [on-line]. [dostęp 2020-12-19].
- ↑ a b Krzysztof Jarzyna: Strefy oświetlenia Ziemi - zasięg, charakterystyka. Noc polarna i dzień polarny. [w:] eSzkola.pl [on-line]. [dostęp 2020-12-19].
- ↑ a b c Następstwa ruchu obiegowego Ziemi. [w:] epodreczniki.pl [on-line]. [dostęp 2020-12-19].