Strobilizacja

Strobilizacja, strobilacja – wielokrotny podział poprzeczny, w wyniku którego:

• powstaje strobila tasiemców (Cestoda),
• z przygębowego odcinka ciała polipa powstają efyry krążkopławów (Scyphozoa). Dzielący się polip nosi nazwę strobilizatora. Strobilizacja jamochłonów jest rodzajem rozmnażania bezpłciowego, polegającego na tym, że polip (jedna z postaci organizmów należących do parzydełkowców) wielokrotnie dzieli się poprzecznie na tzw. talerzyki, a u szczytu odrywają się młodociane formy meduzy (larwy, które przekształcają się w dorosłe meduzy) zwane efyrami. Łańcuchy efyr przed oderwaniem się od polipa zwane są strobilami. Wyróżniane są dwa typy strobilizacji polipów:
  • strobilizacja monodyskoidalna – od ciała polipa oddziela się pojedyncza efyra,
  • strobilizacja polidyskoidalna – od ciała polipa oddziela się jednocześnie wiele efyr.

Zobacz też

• strobil

Bibliografia

• Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.brak strony w książce
• Zoologia. Bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16108-8.brak strony w książce