Strofa Słowackiego
Strofa Słowackiego – strofa sześciowersowa składająca się z wersów jedenastozgłoskowych i pięciozgłoskowych w porządku 11(5+6)/11(5+6)/11(5+6)/5/11(5+6)/5, rymowana ababcc, będąca złożeniem[1] schematu sekstyny 11(5+6)/11(5+6)/11(5+6)/11(5+6)/11(5+6)/11(5+6) i strofy safickiej 11(5+6)/11(5+6)/11(5+6)/5. Strofę zastosował Juliusz Słowacki w wierszu Hymn (Smutno mi, Boże)[2]:
- Kazano w kraju niewinnej dziecinie
- Modlić się za mnie co dzień; a ja przecie
- Wiem, że mój okręt nie do kraju płynie,
- Płynąc po świecie.
- Więc, że modlitwa dziecka nic nie może,
- Smutno mi, Boże!
Strofę Słowackiego wykorzystywała Maria Konopnicka:
- Przeciw nadziei i przeciw pewności
- Wystygłych duchów i śmierci wróżbitów
- Wierzę w wskrzeszenie popiołów i kości,
- W jutrznię błękitów...
- I w gwiazdę ludów wierzę wśród zawiei,
- Przeciw nadziei!