Sweet Georgia Brown

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biały miś
Ilustracja
Płyta winylowa z 1949, wersja grupy Brother Bones and His Shadows
Wydany

1925

Gatunek

jazz

Twórca

Ben Bernie, Maceo Pinkard, Kenneth Casey

Wydawnictwo

Vocalion Records

Sweet Georgia Brownjazzowy standard, napisany przez Bena Berniego, Macea Pinkarda (muzyka) i Kennetha Casey'a (tekst) w 1925[1], znany szeroko z tego, iż jest tytułową piosenką koszykarskiej drużyny Harlem Globetrotters. Po raz pierwszy utwór nagrał Ben Bernie i jego orkiestra.

Piosenka kilkakrotnie wykorzystana została w produkcjach telewizyjnych, w tym w sitcomie Futurama, serialach animowanych The Simpsons oraz Drawn Together, a także bajce The Isle of Pingo Pongo.

Wykonania[edytuj | edytuj kod]

Najpopularniejsze i najważniejsze wykonania piosenki:

  • 1925: Ben Bernie & His Hotel Roosevelt Orchestra – pierwsze oryginalne wykonanie, wydane nakładem Vocalion Records[2].
  • Spośród wszystkich wczesnych nagrań piosenki, wokalna wersja Ethel Waters z lat 20. oraz instrumentalna Django Reinhardta z lat 30., były najpopularniejsze.
  • Krótko po debiucie piosenki w 1925, zespół The California Ramblers również nagrał instrumentalną wersję piosenki.
  • Cover piosenki nagrała grupa The Beatles, przed okresem Beatlemanii - podczas sesji nagraniowych w 1961 roku, w trakcie których stanowiła zespół wspomagający piosenkarza Tony’ego Sheridana. W 1964 roku, na fali Beatlemanii, Sheridan dokonał overdubbingu nowej wersji tekstu piosenki do ścieżki instrumentalnej oryginalnego nagrania z 1961 roku (nowa wersja zawierała odniesienia do zespołu The Beatles w tekście: „in Liverpool she even dares/to criticise the Beatles' hair/with their whole fanclub standing there/oh Sweet Georgia Brown”).
  • Jerry Lee Lewis nagrał własną wersję piosenki, która wydana została na jego albumie There Must Be More To Love Than This.
  • Grający progresywnego rocka zespół Gentle Giant stworzył własną wersję piosenki, która wydana została na jego nagranym na żywo albumie Playing the Fool, wydanym w 1977 roku.
  • W pochodzącym z 1983 roku remake'u filmu To Be or Not to Be o tym samym tytule, Mel Brooks i Anne Bancroft wykonali piosenkę w języku polskim.
  • Na bootlegu Captain Hook grupy Captain Beefheart znalazła się instrumentalna wersja utworu.
  • The Count Basie Band nagrał własną wersję „Sweet Georgia Brown”, która wydana została na albumie Prime Time w 1977 roku.
  • Dixie Carter wykonała piosenkę w jednym z odcinków serialu Designing Women.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ted Gioia, The Jazz Standards: A Guide to the Repertoire, Nowy Jork: Oxford University Press, 2012, s. 415, ISBN 978-0-19-993739-4, OCLC 757134348.
  2. Ben Bernie And His Hotel Roosevelt Orchestra – Yearning / Sweet Georgia Brown (1925, Shellac) [online], discogs.com [dostęp 2021-09-10] (ang. • fr. • hiszp. • jap. • kor. • niem. • port. braz. • ros. • wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]