Syndrom Abla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Syndrom Abla - stworzone przez Ellenbergera pojęcie z dziedziny wiktymologii, opisujące jeden z typów tzw. urodzonych ofiar, czyli osób predysponowanych do stania się ofiarą różnego rodzaju przestępstw. Osoba dotknięta tym syndromem czuje się przytłoczona przez własny sukces życiowy i cierpi, mając świadomość, jak duża przepaść dzieli jej życie codzienne od życia osób pokrzywdzonych przez los. Przypadłość na ogół dotyczy osób wyjątkowo majętnych, przez co bardzo rzadko występuje w populacji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Brunon Hołyst: Wiktymologia. Warszawa: Lexis Nexis, 2006. ISBN 83-7334-459-4.