Szewiot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyrób tekstylny.

Szewiot (ang. cheviot od wzgórz Cheviot w Wielkiej Brytanii)[1] – tkanina wełniana, szorstka, lekko połyskliwa o skośnych splotach[2], wytwarzana co najmniej od XIX w.[1]

Z wyglądu mało elegancka, ma tendencje do wybłyszczania, jednak bardzo odporna na działania mechaniczne w czasie noszenia. Używana na odzież mundurową, ubrania, kostiumy, mundurki szkolne, ubiory sportowe i plażowe, tania półwełniana na płaszcze.

Tkanina używana także do szycia spódnicy szewiotki - elementu ludowego stroju śląskiego (strój rozbarski)[2].

Słowem tym określa się także rasę owiec(inne języki) pochodzącą ze wzgórz Cheviot[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marta Michałowska, Leksykon włókiennictwa : surowce i barwniki, narzędzia i maszyny, techniki i technologie, wyroby i dziedziny, Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006, ISBN 83-922906-5-8, OCLC 74989692 [dostęp 2020-06-02].
  2. a b Z bliska i z oddali : stroje ludowe na Śląsku, Katowice: Muzeum Śląskie - Muzeum Rejestrowane, 2017, ISBN 978-83-62593-91-0, OCLC 1036412802 [dostęp 2020-06-02].
  3. szewiot – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2020-07-03].