Tapczan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kobieta na tapczanie

Tapczanmebel przeznaczony do spania oraz odpoczynku w pozycji leżącej. Składa się z drewnianego pudła, w którym zazwyczaj trzyma się pościel, i materaca, który był położony początkowo na pasach lub sznurach, później na siatce lub sprężynach. Tapczan często był obity tkaniną dekoracyjną.

W Polsce w XVIII wieku tapczanem nazywano proste łoże z desek, pryczę. Współczesne tapczany, miękkie i wyściełane skrzyżowanie łóżka i kanapy wywodzi się z orientalnej mody, zwanej we Francji divan à la turque.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.