Tell M'lefaat (stanowisko)
Tell M'lefaat – stanowisko archeologiczne położone w Iraku, 35 km na wschód od Mosulu i 90 km na południowy wschód od Nemrik[1], a wysokości 300 m n.p.m.
Badania archeologiczne[edytuj | edytuj kod]
Stanowisko zostało zidentyfikowane w 1954 roku przez R. Braidwooda[1]. W latach 1989–1990 badania prowadziła tu polska ekspedycja archeologiczna Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW pod kierunkiem Stefana Karola Kozłowskiego. Osada datowana jest na 9 tysiąclecie p.n.e., czyli epipaleolit, współczesny okresowi natufiańskiemu w Palestynie i osadzie Szanidar w górach Zagros[2]. Tell ma 90 metrów średnicy i od 2 do 3 metrów wysokości (około 14 metrów ponad poziom środka doliny)[1]. Zidentyfikowano 10 okrągłych i owalnych domów zagłębionych w ziemi. Część z nich posiadała jamy paleniskowe, gliniane ławy czy ślady tynków. W ich wypełniskach dwóch z nich odkryto blisko 600 zabytków krzemiennych, a także ostrza typu el-Khiam[2].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
M'lefaat - informacje o projekcie archeologicznym
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kozłowski, S. K., Kuźma, K., Szymczak, K. (1991). La reprise de fouilles à M’lefaat, Polish Archaeology in the Mediterranean, 2, 112–118.
- Bieliński, P. (1985). Starożytny Bliski Wschód: Od początków gospodarki rolniczej do wprowadzenia pisma, Warszawa: PWN, 99, ISBN 83-01-05519-7
- Brézillon, B. (1981). Encyklopedia kultur pradziejowych, WAiF, Warszawa, 130, ISBN 83-221-0143-0