Teodor Howel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Teodor Howel (de Hovel) (zm. w 1753 roku) – sekretarz pieczęci Jego Królewskiej Mości i sekretarz pieczęci większej koronnej, kanonik katedralny gnieźnieński, scholastyk inflancki, kanonik pułtuski, proboszcz ropczyński, sekretarz królewski, regent kancelarii większej koronnej.

Studiował w Akademii Krakowskiej, gdzie uzyskał doktorat obojga praw. W 1740 roku Wilhelm Robertson przybrał go koadiutorem kanonii doktorskiej gnieźnieńskiej fundi Jezierzany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Архив Юго-Западной России: Часть 5. Том I., Киев 1869, s. 333.
  • Jan Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. T.2, Gniezno 1883, s. 173-174.